Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

Jurnalledim gerçeklere kendimi
Jurnalci olup bütün kötülüklerimi
Jurnalle saydım döktüm hepsini

Jüri oldu hayatımın gerçekleri
Jüri oldu bütün insanlık idealleri

Uyudum bir müddet
Uyuduk bir müddet
Uyuyorlar bir müddet
Uyudular bir müddet

Uykusuz geçen

Şaşkınca dolaşırken
Şüpheli tüm konularda
Şaşkınlıkla seyrederim
Şıp diye çözüverenleri
Şaşırmamak elde mi?
Şu kadar uğraşmışsın

Aklımı düşürdüm kalbime
Başka insanların kalplerine
Cevabı aranan güzelliklere
Çağırmıştı aklımı kalplere

Dün kavga vardı ikisinde

Düşünmeyi düşündüm
Düşünmenin yasaklarında
Düşüncelerde akıllı olmayı
Düşündüm akıllar arasında

Deli olmayı düşündüm

Haramla doyana
Sınırsız soyana
Kenara koyana
Dünden buyana
Ne derler sorma?

Zoru zorlu yollardan öğrenmek
Yitik zamanlara eş değer gelir
Vasat bir yaşamda eğlenmek
Ümitsizliklere eş anlam gelir

Umutların açtığı yollarda

Gün vurur dem’e
Bilinçle, bilinçsizce
Arkasındaki güçlerle
Oyalama, sindirme,
Bilinçle yönlendirme
Ram olur düş, düşünce

.
.
Çocukluğumda okuma yazmaya yat uyu, uyu yatla başlardık
Yatırılmak, uyutulmak kaderimizmiş gibi, yalanlarla donatıldık
Anadolu devleti Osmanlı’nın arkasından elimizde tek gerçek vardı
Üç kıtaya hâkim olan devletten elimizde sadece Anadolu kalmıştı

Dostum soruyorsun bana bu günde
Ne kadar gerçeksin gerçekle işin ne?

Bilir miyim gerçeğin peşinde
Dolaşırken eski geçmişimde
Ayları gördüm aydınlık diye