Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

Aşk düştü yüreğime
Yaktı kavurdu beni

Rüzgârlarda acı çığlıklar
Kış ortasında vurulanlar
Tepelerden yağan bombalar

Vakit tespihlerde saklı
Ve boşuna öldürür zamanı

Zaman tanrının hayata verdiği an
Doğayla insanla barışık yaşanan
Tanrıdan alınanı yaşamlara ulaştıran

Elime kalemi aldım,
Duygularımı sayfalara saldım

Gibi cümleler kuramayacağız
Bir gün kalemi, silgiyi unutacağız

Sözlerimi
Yanlış anlamasınlar diye
Kendi kulağıma
Söyledim önce

Söylediklerimi işitince

Hani gözleri patlak bakan
Sözleri çatır çatlak olan
Kulaklarını fıldır, fıldır
Sağa sola doğru oynatan
Her şeyi duymak isteyen
Oradan oraya dolaştıran

Kalbimin bir köşesinde
Senin sesini duyuyorum

Aklımın bir ucunda
Seni hissediyorum

Asılda bir damla suyum
Yalnızlıkta kavrulurum
Çokluklarda yok olurum
Sözlerimle var olurum

Gerçekte bir damla sözüm

İki gün önce sanki
Doğumum ve ölümüm
Bir zamanlar
Büyümeyi hayal etmiştim
Büyüyüp kocaman olmayı
O zamanlar küçücüktüm

Aklımda zor var
Fikrimde sor var
Mevsimde kar var
Yaşamda nar var

Dosttan selam var

Yaralama beni
Vazgeçemem senden

Yaralarım azdırır beni
Tutuklanır ayrılamam senden