Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

Tek rakibim kendim
Kendimi yenemedim

Bilemem anlayamam
Neden böyle yaparım

Bir damla
Su,
Kan,
Petrol…
Hangisi değerli
Churchill’i dinlemeli

Sızlayan bir taş gördüğümde
Duygularım alabildiğine kabarır
Kalbim sızlarken içimde
Duygularım niçin alaboradır?

Ayın aydınlık yüzünden seyrederken

Fırtına
Yağmur
Alabildiğine bu gün
Ümitler bomboş
Mazi ve İstikbal
Sönük! ....

Sakin, sıcak
Gün, karanlığa doğacak
Serinlik göğe çıkacak
Yeryüzü boğulacak
Sivrisinekler etrafta uçacak
Çıplak tenleri ısıracak

Şimdi böyle bir soru sorulsa
Birçok cevap verilebilir değil mi?

Geleneksel gelen dine göre
Cennetlikle mükâfatlanma
Şansı olan insanlardır

Gözlüğümü unuttum
Güneş gözlüğümü bu gün
Güneşin aydınlığını gördüm

Görmüştüm daha önce
Güneşi güneş gözlüğünden

Sormayı bilirse insan
Yanlışta kalmaz inan

Soru soruları doğurur
Bilgi bilgileri doğurur

Göz ateşte
Çizgiye
Teğet geçiyor

Lekeler
Gözler

Allah’tan söz edersin
Başka şey bilmezsin
Tanrı seni biliyor
Yoktur paradan başka derdin

İnanmayan çoktur tanrıya