Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

Suskunca
Suskunlukta

Susturdun
Susturdum
Susturuldun

Sol yanım acırken
Sağ yanımda sen varsın
Sevgimle büyüttüğüm
Saygımla yaşattığım
Sözümün gerçeğinde
Silinmeyecek şekilde

Çetin günler yaşıyorum
Çilesi bitmeyecek günler sanki
Çocukların ağlayışlarını duyuyorum
Çocuklar hiç gülmeyecekmiş gibi
Çeşitli sözler dolaşıyor sürekli
Çok kötü olacakmış gelecek

Akşamın kızılında gözlerim
Ay doğuyorken yüreğime
Aydınlıklarla giden anılarım
Ayrılıyor benden geceye
Ay dolunayında gülüyor
Ay aydınlığında gözlerime

Hoşgörüyü
Avuçlarıma aldım
Kor gibi yakıyor elimi

Avuçlarıma baktım
Hoşgörünün gerçekleri

İlkeldim
İlk eldim

Kuşlar kadar özgür
Gökyüzü kadar hür
Çağlayan kadar gür

Yine yağmurlar yağıyor yüreğime
Dünyanın bütün pislikleri üstünde
Boran, fırtına, hortumla yükselenler
Acı, ağıt, kan, düşüyorlar yüreğime

Karabulut, arkanda ne var? Söyle

Yaşam ölümü biriktirmektir
Yeniden her gün ölüm birikir

Yetişmek, niye koşuyorsun?
Yeşermek, niye sararıyorsun?

Vurdumduymaz mıyım?
Vurgun yemiş hayatıma
Volkanlaşan yaralarıma
Vitrindeyim bakıyorum
Vakitsiz duruşlarıma

Yolda arkadaşıma rastladım
Yarenlik ettik bir müddet
Yakın arkadaşlıklarımızı
Yeniden andık hararetle

Yolumuz uzundu ölüme