Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

Doğdum / doğdun bir yaşam ortasına
Düştüm / düştün karmakarışık hayata
Gördüm / gördün gerçeklerle yalanları
Duydum / duydum bütün palavraları

Güçlü bir zengin,

Hayalimin resimleri
Hayatımın resimleri

Eşitleniyor düşlerde
Ayrılıyor gerçeklerde

“Şair anadan doğma çıplak dolaşan mıdır?
Ki, satırları gerçeklik adına çırılçıplak olsun?

Her insan kendi onuru içinde elbiseler giyinir
Ve diğer yaratılanlardan insan olarak kendini ayırır'

Söyledi tanrı önce insan
Mükemmel özgür insan
Özgürlüğü için köleliği ret eden
Tanrısından başkasını dinlemeyen

İnsan kendisini köle kıldı

Aklın akla
İnsanın insana
Mantığın mantığa
Yasaların yasaya
İlkelerin ilkelere
Saatlerin saate

Oku, oku, oku dediler bana
Gece gündüz okudum hayatta

Okumak, önce yük
Parasal maliyet
Ötesi sorumluluk

Hayaller kurdum
Düşlerimde düşüncelerimde
Bir gezintiye çıktım

Kanatlanıp rüzgârlara bindim
Gökyüzünde dolaştım bir müddet

Put
Putperest
Putperestlik

Bir ide
Bir ideoloji

Bir zamanlar
Bende çocuktum
Hatırlıyorum

Ne umutlarla büyüdüm
Ne şarkılarla, ne türkülerle

Yemin ettik bir kere
Boş vereceğiz saçma düşüncelere
Teslim olacağız Allah'a her şeyimizle
Barışık kalacağız kendi halimizle

Kur'an-ı ayet, ayet dinleyeceğiz