Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

Yaprak saydım dün düşümde
Acayip demeyin gülmeyin de
Pür dikkattim hayatın akışına
Rotası oynamış anılarımda
Aşağı yukarı dolaştım düşte
Kan kırmızısı güllerin içinde

Çocukluğumun unutulmaz anıları
Babam köye götürürdü bayramları
Yolculukları anlatamam
Bugün andıkça anlayamam

Daha küçücüktüm

Akşamdan geceye doğru yürüyorum sessizlikte, köpek sesleri dışarıda
Arsız sıcaklar bastırmış evleri, rüzgâr, serinlik, parlak yıldızların altında
Aklı olanlar atmış kendilerini dışarıya, ailecek hepsi parklarda
Azıkları, çaydanlıklarıyla parlardalar, keyifleri akşam vakti gıcırda

Aylardan ramazan, oruç ayı, oruçlu olanlar çeşidi bol iftarlıklarda

Allah’ı andım
Düşünürken bilgiyle
Ulaşırken hükümlerime

Dünyayı algılarken
Hayatımda evrende

Hani derler ya
Attan düşmüş ölmemişte
Eşekten düşmüş ölmüş diye

Bakın olayları karıştıranlara
Dediğim dedik, çaldığım düdük hesabında

Zil çalıp oynatan düşünceler
Ayyuka çıkarak depreşirler
Yediğin içtiğin senin olsun
Ilıman düşler anlat, şan olsun
Faninin sillesi zayıflar üstüne
Iskartaya çıkarır, gerçeğinde

Kavgamın bedeli
İnsanlığımdı

Gerçeğimin bedeli
Hayatımdı

Savaşın hikâyesi niye olsun ki?
Savaş insanlığa atılan en büyük kazık değil mi?

Ve o gün
Almanya savaşıyordu dünya ile

Birleşmiş mi?
Birleştirilmiş mi?

Savaş ikinci dünya
Görüşmeler Yalta
Konferans bir iki

İnsanca hayatımı
İnsanlığa katkılarımı

Düşünüyorum
Tartışıyorum
Hesaplaşıyorum