Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

Yaprak saydım dün düşümde
Acayip demeyin gülmeyin de
Pür dikkattim hayatın akışına
Rotası oynamış anılarımda
Aşağı yukarı dolaştım düşte
Kan kırmızısı güllerin içinde

Çocukluğumun unutulmaz anıları
Babam köye götürürdü bayramları
Yolculukları anlatamam
Bugün andıkça anlayamam

Daha küçücüktüm

Akşamdan geceye doğru yürüyorum sessizlikte, köpek sesleri dışarıda
Arsız sıcaklar bastırmış evleri, rüzgâr, serinlik, parlak yıldızların altında
Aklı olanlar atmış kendilerini dışarıya, ailecek hepsi parklarda
Azıkları, çaydanlıklarıyla parlardalar, keyifleri akşam vakti gıcırda

Aylardan ramazan, oruç ayı, oruçlu olanlar çeşidi bol iftarlıklarda

Saklanmış insan,
Aşk masallarının,
Hayat zorluklarının,
Dedikodu ve yalanların,
Eğlence ve şımarıklıkların,
İnsanlık üzerine oyunların,

Hayat eylemdir
Düşüncesi özünde
Durdurulamayan
Zamanın gizeminde

Bütünleşebilsen de

Hani derler ya “Kara bahtım kör talih” öylesine
Düşünceler alaboradır, hayat karışık, sanki rasgele
Hayatı bilgiyle, bilinçle yaşamak nasiptir kaç kişiye
“Devlet kuşu” konmadıkça, insan yaşamına, düşüne
Ortalama ömür yaşamaktır çoğu insanın nasibine

Aklın düşerse tavana
Altında durma sakın

Kulakların konuşuyorsa
Dedikoducu olma sakın

Hayatın her günü, her anı
Elimden kayıp giderken
Düşüncelerim her zamankinden farklı

Bir düşünce
Her zaman başımdan boşalan kaynar su gibi

Allah’ı andım
Düşünürken bilgiyle
Ulaşırken hükümlerime

Dünyayı algılarken
Hayatımda evrende

Zil çalıp oynatan düşünceler
Ayyuka çıkarak depreşirler
Yediğin içtiğin senin olsun
Ilıman düşler anlat, şan olsun
Faninin sillesi zayıflar üstüne
Iskartaya çıkarır, gerçeğinde