Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

Dünden kalan ne varsa
Eskiyor hep hayatımda
Verdiğim kararları
Razı olduğum hayatı
İnsanca düşünmek
Masum bir istek

İman, sözcüklerimde dolaşan anlamlı bir kelime
Merak edip anlamları üzerinde düşünmem niye?
Anlamlı, anlamsız bir şekilde yaşamımım içinde
Nirengisi belirsiz yaşıyor, yaşamımda, kalbimde

Yaşama kilit vuramam, amacımda derin hülya

Aklımı toparlamak çok zor
Düşünceler alt üst, zorluyor
Düşler perişan dalgalanıyor

Kulaklarımda acayip sesler
Etrafta çivisi çıkmış sözler

Şehir üzerlerinde
Beyaz bulut üst üste
Sıcaklar yakıyor
İnsanı bir nefeste

Sıcaktan nemli bir göze

Aşı mısın belalara
Sürekli zerktesin
Zevktesin

Bela
Düş yakamdan uzaklara

Bir an için
Düşüncelere daldım

Ülkemi,
Ülkemle batıyı
Ülkemin batıyla ilişkilerini

Dostumu dost bildim düşmandan uzak..
Düşman bilmedim kimseyi dosttan uzak

İnsanlar ikiye ayrıldı gözümde her zaman
Ya dostumdur, ya da bilmediğim insan

Doğdum gecenin ortasında
Yaşıyorum gece karanlığında
Yıldızlar yolumun aydınlığında
Konuşuyorlar kendi aralarında

Yıldızlar çok şey söylüyorlar

Hayallerimi suya yazdım
Rüzgâra saldım ideallerimi
Kurak bozkırlar gibi hayatım
Engebelerle bozdum dengemi

İstediğimin çoğu olmadı hayatta

Sırra kadem olmayı isterdim
Kafayı dinleyip yeniden hayata bakabilmek için

Geçmişte gelen yanlışları silmek isterdim
Yeniden, tertemiz yaşayabilmek için