Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

Sırra kadem olmayı isterdim
Kafayı dinleyip yeniden hayata bakabilmek için

Geçmişte gelen yanlışları silmek isterdim
Yeniden, tertemiz yaşayabilmek için

Bu günlerde
Kafamız meşgul
Kutlu doğum
Haftası gündemde
Son peygamber
Ve önceki peygamberler

Bir ülke düşünün
Düşün derininden
İdeolojisi kişiye
İlkeleri geçmişe
Yüzyıl öncesine
Bağlı tüm özüyle

Erken bulduğumu düşünürüm
Rüzgârın fısıltısını, konuşmasını
Kendimi kaybettiğimi düşünürüm
En gerekli yerde, yitirmişim aklımı
Ne zaman, nasıl düşüneceğim bilmeden

Devir, daimdir gelişmeye her zaman
Ümide doğru zıplamak esastır her an
Şükür cebinde, yürü eylem zamanı
El pençe durma divana, topla aklını
Cümle alem çıldırsa da, olmalı akıllı
El ile gelen, düğün bayram olmamalı

Dünden kalan ne varsa
Eskiyor hep hayatımda
Verdiğim kararları
Razı olduğum hayatı
İnsanca düşünmek
Masum bir istek

İman, sözcüklerimde dolaşan anlamlı bir kelime
Merak edip anlamları üzerinde düşünmem niye?
Anlamlı, anlamsız bir şekilde yaşamımım içinde
Nirengisi belirsiz yaşıyor, yaşamımda, kalbimde

Yaşama kilit vuramam, amacımda derin hülya

Aklımı toparlamak çok zor
Düşünceler alt üst, zorluyor
Düşler perişan dalgalanıyor

Kulaklarımda acayip sesler
Etrafta çivisi çıkmış sözler

Şehir üzerlerinde
Beyaz bulut üst üste
Sıcaklar yakıyor
İnsanı bir nefeste

Sıcaktan nemli bir göze

Aşı mısın belalara
Sürekli zerktesin
Zevktesin

Bela
Düş yakamdan uzaklara