Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

Düzeni düzenleyenler
Düzenlere kutsallık yüklediler

Hemen her devirde
Düzeni düzenleyenlere
Verildi en güzel paye

Korku
Dayatılmadır insana
İnsanca haklarına

Dayatan
Korkandır dayatmalardan

İnsan; bazı şeyleri anlatmaya, tanımlamaya zorlanıyor
İnsana; hüznü, aşkı, sevgiyi, sevinci yazmak çok kolay geliyor

Peki, bunların arasındaki gelgitleri yazmak
Bir hayatı baştan sona, her yönden sorgulamak
Veya düşünceler arasındaki gelgitleri yazmak

Her ne kadar
Ya göründüğün gibi ol
Ya da olduğun gibi görün
Denmişse de
Mümkün değildir temelde
Bir türlü,

Doğarım coşkusuyla
Ben ağlarken
Sevinçlerini görmesem de
Sevinip güldüklerini bilirim
Annem, babam kardeşlerim
Bir umut olurum onlara

Doğarken ölmüştüm
Geldiğim yere göre

Ölürken doğacağım
Gittiğim yere göre

Bir insan
Bir köpek
Karşı karşıya

İnsan havlıyor
Köpek havlıyor

“ Merhaba,


Semih, sana üzücü bir haberim var. Sınıfta kalmışsın. Bir arkadaşım için finansman dersine ait imtihan sonuçlarına bakıyordum. Senin adını da gördüm. İmtihana girmedi yazıyor. Hâlbuki sen buradaydın. Niye imtihana girmedin?

Girdiğin İstatistikten, İşletme finansmanından, Borçlar Hukuku derslerinden kalmışsın. Diğerlerini geçmişsin. Biliyorsun bir üst sınıfa geçmen için en fazla üç dersten kalma hakkın var. Girmediğin ders nedeniyle kaldığın ders dörde çıkıyor. Bu nedenle üçüncü sınıfa geçemiyorsun. İkinci sınıf derslerini geçmeden üçüncü sınıfa geçemeyeceksin.

Susuyorum damla
Suyun heyecanına
Sırlara karışan
Sır küpü hayatlara

Söyleme sus diyen

Zaman durdu yine
Zifiri karanlığa
Zahirinde aydınlık
Zübdesi* kapkara

Zangoçlar ortada