Aklımı oydun
İçine kendini koydun
Kıvrımlarına daldın
Aklımı çaldın
Ala gözlerini sevdiğim güzel,
Aç kapını gül cemalin göreyim,
Bahçemden gül derledim sana özel
Sunayım horozlar öttüğü zaman
Yârimin boyu uzun dal gibi,
Her gelen yıl
Bir çentik attı alnıma…
Aylardan ekim…
Yaşımı sorma bana
Ele veriyor beni
Üzerime gelme hayat!
Gel,ezme beni!
Sahip ol diline,beline…
Beni ezip de ne geçecek eline?
Doğarsın,
Sararlar yarım metre bir kaputa,
Haydi derler”şimdi aydınlıkta biraz gez.”
Yalnız “şu serbest bu tabu.”
Ölürsün,
Koyarlar iki metrelik bir tabuta,
Ne zaman bir ceylan su içmeye inse
Peşinden boz yeleli bir aslan gelir.
Asaletinin verdiği duygu ile
Hamile olup olmadığını bilir.
Hamileyse yırtıp parçalamaz
Her insan bir dünyadır.
Bir insan doğdu mu
Yeni bir dünya kurulur.
Bu yüzden her gün
Çolk sayıda dünya kurulur.
Bir insan da öldü mü
Gözlerden çıkan şualar
Çarpışır havada.
İç içe girer,
Çanakkale de çarpışan mermiler gibi…
Dağılıp gökyüzüne
Aşk olurlar,
Ey kendilerine insan sıfatı takanlar!
Kendisinden zayıflara tepeden bakanlar!
Üç beş kuruş uğruna fırıldak olursunuz,
Günahsız insanlara hep kusur bulursunuz.
Görmek istemiyorsak korkulu rüya,
Düzeltmek istiyorsak dünyayı,
Düzeltmek gerek önce insanları.
Çünkü bütün insanlar, tek tek
Ayrı ayrı, tek başına bir dünya…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!