Levent Dizdar Şiirleri - Şair Levent Dizdar

NİKİ

"Senden
Üç şey öğrendim bugün."
Dedi şair.
"Cebe, cüzdana sığmayan üç şey."

NOKTA 

Ellerini
İnce uzun parmaklarını
Ve bileklerini
Gözlerini ve göz bebeklerini

O BAKIŞ

Sözün bittiği yerde başlarmış gözyaşı
Tavana dikilen göz,
Sahibine ait değilmiş.
Kardeşmiş

ÖLÜM

Sandığından çok daha uzağa giderim
Ama bildiğin mesafeler değil bunlar.
Aynı şiiri sana bin kere okurum
Ama aynı sözlerle değil.

HAK
Senden sonraki sefil ömrümü
Hiç yere tüketerek
Seni,
Yürekten sevmenin
Ağır bedelini ödüyorum.

ONDAN SONRASI
Ne çok şey öğretir giden kalana
Varla yok arası bir yerde bırakır
Karanlık kuytularda öğretir de hiçi
Ürperir şarkılarda
Isınmaz artık hiç içi.

ÖYKÜ

Acımasızdı içimde anılar,
Seni bana bir türlü unutturmadılar.
Öldü, dedim inandırdım;
Bana senin yasını bile tutturmadılar.

ÖZÜR DİLİYORUM
Bir vedayla,
Kaç bin yıldız kayar gökte?
Bir gidiş,
Kaç milyon çiçeği soldurur?
İçimde kaç kişi öldü o gün benim,

PARADOKS

"Onu dinleme,
İç sesini dinle." dediler.

İç sesimi dinledim:

PENELOPE

Yaşlanmışsın Penelope
Yakışmış karlar saçlarına
Mevsimin artık kış olsa da
Bakışların