Kemal Müftüoğlu Şiirleri - Şair Kemal Mü ...

HAVA SU TOPRAK,
UÇUŞAN KUŞLAR, YAPRAKLAR
VE, HERŞEYE RAĞMEN İNSAN,
DÜNYADA VARLIĞI EN DEĞERLİ OLAN...

Sıkıldım hüzünlü şiir yazmaktan
Usandım zalime baş kaldırmaktan
Hem acı hem tatlı geçti bir ömür
Yoruldum hayatı anlamamaktan
Yoruldum serabı gerçek sanmaktan..

Yalan küçük yorganla kışın yatmaya benzer
Bir yanını örtersin diğer yanın açılır
Yalan bir başlayınca sonraki onu izler
Ne kadar gizlesende her tarafa saçılır.

Yalancı yalanıyla kandırdığını sanır

Ağlaşır anılar bana uzaktan
düşünüp dururum seni derinden
karanlık bir evren belirir yoktan
ay güneş yıldızlar kaybolur birden.

sonu acı biten bir masal gibi

Puslu ve yağmurlu bir İzmir günü
Sahilde martılar ve yapayalnız ben.
Ne vapur getirdi ne rüzgar seni
Öyle özledim ki bir bilebilsen.

Belki çok yakın mesafedesin

Akşamın hüznü çaldı kalbimi
Hasretle bakarken çok uzaklara,
Belki de bir daha dönmeyeceksin
Senden ayrıldığım o sokaklara.

En güzel günler yanında kaldı

Umutlarla dolu yaşam bizimki
Bir güler bin ağlarız hepimiz,
Birkaç güzel anı avutur bizi
Çok kez acılarla dolar kalbimiz.

Şahidi yok nasıl geldiğimizin

birkaç yıldır otobüste tirende
yaşlılarda yer veriyorlar bana
ayakta yolculuk çok zor olsa da
yardım yine dokunuyor insana.

kimi amca diyor kimisi dayı

Kim bilir kimler koymuş, bir yastığa başını
Kimler silmiş sessizce, dökülen göz yaşını.
O yastık ki bir bilsen ne çok anısı vardır
Sanma ki her şey senin, anladığın kadardır.

O yastık hayallerin en kalender eşiği

Nasıl mantık öleni kirli diye yıkamak
Sözde temizlik diye anadan doğma soymak.
Ölen cennet ehliyse zaten orda yıkarlar
Cehennemlikse eğer ozaman da yakarlar.

Kimin haddi mevtanın boy abdestini almak