Kemal Müftüoğlu Şiirleri - Şair Kemal Mü ...

Ya bizi kandırdın ya çok değiştin
istersen zor değil geri dönüşün
yıllardır küllenmiş yarayı deştin
bu yol İslam değil, ne de Zerdüşt ün.

birileri hala umut bağlıyor

Güneş doğarken isyan ediyor
Yoksulluğu örten karanlıklara
Çilekeş bulutlar her gün ağlıyor
Sorgulanmayan haksızlıklara.

Adalet bitmiş umut kaybolmuş

Daha dün gibi sanki ayrıldığımız.
Oysa bir çok uzun yıl geçti aradan.
Ne ölümsüz anılardı yaşadığımız
Selam olsun o yıllara buradan.

Artık tüm sahiller hüznünle doldu

Akşam yat sabah kalk.
Hep aynı döngü.
Bazen şartlanma
Bazen tuluat.
Hızla geçiyor
Bu garip hayat.

Duvar saatim ağlaşır durur
Gecenin en zalim yalnızlığında,
Akrep ve yelkovan sabırla yürür
Umutlar sessizce kaybolduğunda.

Derin bir uyku çöker üstüme

Artık bu dünyaya ait değilim
Beni bekliyor hiç bilinmeyen
Uçup gitti ruhum sonsuz göklere
Bilmiyorum sözlerimi var mı dinleyen.

Ne büyük umutlar kaldı geride

Ne güzelmiş eskiden arabayla gezinmek
Sevdiklerini görmek için
Seyahat etmek.
Ne güzelmiş eskiden
Yağmur çamur kar demeden
Uzun yollar kat etmek.

Hiç bitmezdi geceler
Dışarıda diz boyu kar
Adeta ölüm sessizliği
Uyur uyur uyanırdık
Yine de sabaha çok var.
Ne soğuk yatağa girmek kolaydı

Henüz ilkokulda küçük çocuğum
Ne de uzun sürerdi o yıllarda yolculuğum.
Rize Ardeşen arası üç uzun saat
Oysa taş çatlasa 60 kilometre.
O yılları bilmeyene gel de anlat.
Pek çok tehlike barındıran

kim kaldı geride bunca zamanda
en çok sevilenler bir hayal oldu.
uzun denen ömür geçti bir anda
sevda çiçekleri zamansız soldu.

yılları beklerken günü unuttuk