Kemal Müftüoğlu Şiirleri - Şair Kemal Mü ...

Ölüm gibi çıkıp gittin bir sabah
Hatıralar kaldı yalnız elimde.
Gözlerim yollarda yüreğimde ah
Son yazdığın şiir hala dilimde.

Karşına çıkacak cesaretim yok

Son trendi bu ayrılan
Arkasından baktığım
Belki de bir seraptı
Kendimce yarattığım.

Bir toz bulutu ile

Bir bir açıldı kapalı pencereler.
Kiminde kan aktı oluk oluk
Kiminde yarım kaldı heceler.
Kimi ağladı,kimi korktu,
Bitmedi sapık ihtiraslar
Gündüzlere bel bağladı

Bir deli rüzgardı
İmbattı adı
Nereden esti
Anlayamadım.
Soğuk bir kış günü
Gönlümü çaldı

Yaş kemale erince
Anladığım bir şey var.
Söz veriyorum size,
Bu güne dek gezip tozup
Ayrıldığım kadınlar!
İnanın ilk dönenle

Sevgili arıyorum
Tıpkı sana benzesin.
Dayanılmaz gülüşü
O işveli bakışı
Yürekten yalvarışı
Tıpkı sana benzesin.

Odun ateşini özledim,
Dumanını, külünü kokusunu.
Yanarken yüreğimi tutuşturan sesini.
Bir köy evinin ıssızlığında
Dolu dizgin yağan yağmurları,
Kış rüzgarlarının

Her an bunca ölüm gözyaşı varken
Mutluluk olur mu yalan dünyada,
Krala sorsan dertli tebaa lanetli
Baksan yine herkes pembe rüyada.

Kimi hasretten acı çekiyor

Dolaştığımız yerler
Şimdi bize yabancı
Umut dolu şarkılar
Artık çok uzaklarda.

Yalnız geçen her anım

Günah ittifakında insan çok yetenekli
Şeytan bu yetenekten uzun zamandır dertli.
İnsan şeytana bile külahı ters giydirir
İşlenen her günahı sevap diye sevdirir.

Tanrı tüm insanları günahıyla yarattı