Kemal Müftüoğlu Şiirleri - Şair Kemal Mü ...

Ne kadar kırılsak ta
Affetmek yakışır insana,
Bizi bilgeliğe taşıyan.
Ne kadar horlansak ta
Sevmek yakışır insana
Karşılık beklemeden

Çok şeymi istiyorum?
Mesela bir yağmur yağsın.
Eğri büğrü damlardan ağlamaklı,
Hem ince ince.
Bir yağmur yağsın.
En hüzünlü melodilerden ıslak

Alaca karanlıkta bir adam yürür
Tenha yollarda.
Soğuk toprak yalar
Yırtık papuçlarının içinde
Nasır tutmuş tenini.
Ürpertir rüzgarın acı çığlığı

Kan kokarken genizler
Ürküttü Tanrıyı
Kırçıl yaşamın
Avurtları çökük
İskelet çehreli
Boynu bükükleri.

Hep yalnız kal.
Hep çaresiz
Beni bekler bileyim.
Belki bir sabah
Ansızın gelecek gibi.
Hep yalnız kal.

Akşam yastığa baş koyduğunda
Hiç düşündünmü, bugün ne yaptın?
Allah adına insanlık adına
Yaşadığın topluma ne fayda kattın?

Biliyorum zordur bunun cevabı.

Birgün senide alırlar
Kubbede hoş seda kalır.
İlk günler üzüntü feryat
Geride kahkaha kalır.

Hayır ile ananlar da

Bir bilseniz dostlar ne çok şey bizim
Bağdaş kurup çöktüğümüz fakir odalar,
Tok oturup aç kalkılan zengin sofralar
Çöplükte aranan ekmekler bizim.

Aynı kapta buluşan yoksulluğumuz

Bornova ışıkları
Uzakta hayal meyal
Gece çökmüş sessizce
Sensizliğin üstüne.

Kimbilir hangi sokak

Yine yalnızım bu bayramda.
Ne sevgili ne bir dost var yanımda.
Acılı mısralara kucak açmış yüreğim
Vefasızlığın en ölümcül zehiri var kanımda.

Yine yalnızım bu bayramda.