Seni hep sevdim.
Haksız tutkularımla
Vazgeçemediğim sigaramla
Acı kahvemle sevdim.
Biricik çocuklarımla
En içten dualarımla,
Kopardılar ham meyvamı dalından
Kuruttular acımadan baharın yeşilini.
Kızıl bir leke sardı yeri göğü denizi
Ölen cüce kalan bir dev kadardı.
Geriye kalan izi cücenin dev,
Devin cüce kadardı.
Yıllar olmuştu ayrıldığımız
Issız bir sokakta rastladım ona
Üst baş perişan,gözler manasız
Üzgün bakıyordu bu acı sona.
Bir an tanımadı görünce beni
Urla sahilinde bir akşam üstü
Hasret ve ayrılık yine başbaşa.
Yağmurlar sokağa nasılda küstü
Gitmek ve kalmak yine başbaşa.
Yalanlar gerçekle heran kavgalı
Beni kendimle yalnız bıraktın
Oysa ruhunun yarısı bendim
Öksüz çocuk gibi hergün ağlattın
Bekle desen ömür boyu beklerdim.
Bir viranelik şimdi hayatım
Vefalı bir dost gibi
Derdimi paylaştığım
Hiç izin almaksızın
Hergün kucaklaştığım.
Her derdimin ilacı
Yalnız sensin aşığım
Yine aklıma düştün
Bu akşam üstü.
Havada saçlarının kokusu
Dilimde kırık dökük
Bir ayrılık türküsü.
Sensiz ilk kış yağmurunda
Hiç üzülme sevgilim
Kışın sonu bahardır
Eğer ayrılık varsa
Bir gün kavuşmak vardır.
Dökülen her gözyaşı
-
Ahmet Emer
Tüm YorumlarSayın Kemal Bey, Ne mutlu bu şiiri yazdığınız kişiye.Ne mutlu böyle sevebilene.Yüreğine sağlık.Kutlarım.