Kazım Doğan Şiirleri - Şair Kazım Doğan

Bir yüreğin vurgunu,
Bir saatin tik takı,
Vurur can evimden zamansız...
Sevda denen şey
Birkaç kez uğradı bu kalbe...
Birkaç kez sallandı depremde

Ben gülü hep dikeniyle sevdim,
Sevdanın canımı yakacağını bilerek sevdim...
Firari aşklarım olmadı hiç
Hiç ama hiç kaçak güreşmedim...
Hep zoru sevdim,
Hiçbir şeyin kolay olmadığını

Ben yine yalnızım, değilim hiç havamda
Karşımda derya, deniz sen yoksun yanımda,
Dolaşıyorsun alkol gibi damarımda, kanımda,
--Şimdi ağlıyorum, yalnızım kumsalda,
--Seni bekliyorum sevgilim, sahil yolunda...
****************************************

Sahi sen büyüdün mü oğul,
Öyle diyor görenler,
Öyle diyor seni sevenler...
Sahi sen büyüdün mü oğul...

Canın her yandığında,

Sana söz annem,artık ağlamayacağım hüzünden,
ya da giden sevgilinin ardından...
Benim için üzülme ne olur
Dökme ben üzülüyorum diye ardımdan gözyaşı,
Gökyüzü bulutlarını boşaltsa da üzerime,
Şimşekler çaksa da yüreğimde,

HİÇ ACITMADI Kİ...

Hani abimle senden habersiz
sinemaya gitmiştik ya baba
Eve geç dönmüştük.
Abime nazın geçmemişti

Dağlarına bahar gelmiş memleketimin,
Benimse kışta kalmış hala bedenim,
Dışarıda yakıyor sarı sıcak güneş
İşsiz gençleri düşünüp üşür yüreğim...

Vurdu beni bu ülke, prangaladı ayaklarımdan,

Gönlümün çerağı ey benim bahtı karam,
Sen bana döndün ya iyi oldu yaram,
Bitmemişti zaten sana olan sevdam,
Öyle bir sevdaki bu sevdalılar kıskanır,

Saçlarının tellerini öpüp öpüp okşayacağım,

Ben aşk denizinin ufkunda,
kulaçlarken senin sevgini,
vurgun yedim sevgilim,
aşkımızı kıskanan dalgalardan.

Vurgun yedim yüreğimden,

Bakma taa uzaklara,
arama beni oralarda,
bak gerçekçi olarak beni ara,
her yerde ben varım.

Duvarlara astığım tablolarda,