Kazım Doğan Şiirleri - Şair Kazım Doğan

İçimde yalancı bahar,
Bulutlar delinmiş içime yağmur yağar,
Tufan patlamış/ kopar fırtınalar,
Sürüklenir umutlarım gibi yerlerde yapraklar,
Alır sürükler beni meçhule doğru sular.
Yalancı baharda bir çiğdem çiçeği baş verir,

Önce düşlerimiz vuruldu güpegündüz,
kahpece,
hain Temmuzun pususunda,
Gülüşlerimiz çekildi yüzümüzden,
Mil çektiniz sonrasında
Gözlerimiz dağlandı...

Görünmez bir mezarlıktır zaman
şairler dolaşır saf saf
tenhalarında şiir söyleyerek
kim duysa/ korkudan ölür
-tahrip gücü yüksek
saatli bir bombadır patlar,

Bağırabilsem gücüm yetsede,
hasta ciğerim sesimin çıkmasına müsaade etsede,
bağırabilsem sesimi duyarmısınız?
Kapı demeye bin şahit paslı tenekeden kapımın ardından,
penceresi naylonla kaplı,
Başkasının toprağına kondurduğum gecekondumdan,

Sık sık giderim 35 yılımın gençliğimin geçtiği Tuzluçayıra,
Eskiden çayırların arasından Tuzlu bir dere akarmış,
o yüzden Tuzluçayır' mış mahallemin adı.
Çocukluğumu/ delikanlılığımı ve olgunluğumu yaşadığım
mahalleme her girişimde
hep kerpiçten yapılmış derme çatma,

Bir çınar ağacı devrildi 2 şubat akşamı,
Daha yemyeşildi yaprakları/ monotondu yaşamı.

Dalları vardı uzun uzun/ kök salmıştı derinlere,
Daha görecek günleri vardı/ hüzün saldı yüreklere.

Dışarıda deli,deli yağmur yağıyor,
Yüreğim Çisil, çisil sularla doluyor,
Sönmüyor yüreğimdeki kor ateş
Yanıyor bu yürek ah, hep yanıyor...

Severim deli yağmuru, kendime benzetirim yağışını,

Sen benim herşeyimsin gülüm,
üşüdüğümde güneşim,
yandığımda rüzgarım,
doğamsın benim / denizim/ ırmağım,
barajımsın/ gölümsün/ çağlayanım.

Açtım odamdaki perdeleri,
Güneşi buyur ettim içeri,
ısıttım üşüyen yüreğimi,
Sevgimi demledim ateşinde,
sen diye yudumladım.
Ama hiç birşeyin tadı yok sensiz,

Ülkenin birinde,
Bir karıştırıcı varmış,
Bu karıştırıcının görevi,
Ülkeleri karıştırmakmış...
Karıştırırken haltları,
Hep cahil cühela takımını kullanırmış...