Kazım Doğan Şiirleri - Şair Kazım Doğan

Asker oldum aldım pusula,
Arkadaşlar sarıldı, zurna davula,
Gel yirmi ay gel oldu parola,
Arş ileri, marş ileri Türk askeri dönmez geri.

indim otobüsten tuttum şube yolunu,

Doğdu Şarkışla’nın Sivri Alan köyünde,
Çiçeğe yakalandı karanlık var gözünde,
Talihsizlikler vardı onun hep özünde,
Türkiye’nin aydınıdır can AŞIK VEYSEL...

Uzun ince bir yol dedi o yoldan gitti,

Dışarıda ışık yok, dışarısı karanlık,
Biliyorum asacaklar seni bu akşam
Lacivert gecelere gömecekler seni
Çakalları göreceğim hep nereye baksam...

Kuytu karanlıklar mezarın olacak,

Bir akşam gülüm, bir akşam girerim rüyalarına,
Dokunurum yüreğimdeki sevgiyle, dudaklarına...
Ortak olurum bedenimle, yatağında uykularına,
Sarılırsın fırsat bu fırsat, dokunursun saçlarıma...

Kulaklarına sevgimi fısıldarım, yüreğin mutlu olur,

Bir ülke istemiştim...
Oysa çok masumaneydi isteklerim,
Sokaklarda mekan tutan,
Taşı yatak,
Naylonu yorgan yapanların,
Sıcak bir evleri olmasıydı isteğim...

Seni düşünüyorsam,
ve sensiz yağmurlu akşamlarda
ıslanıyorsam
sana yandığımdandır...

Rüyalarım kar-boransa

Aldın başını gülüm çok uzaklara gittin,
Sensiz ben Ankara'yı, Kızılay'ı neyleyim.
Giderken birde ayağıma cenneti serdin,
İstemem gülüm, sensiz cenneti neyleyim.

Giderken kalbim sende kalsın dedin,

Biz dostlar;
Kalleş kurşunların tetikçisi,
hain bombaların pimi,
toplu katliamların militanları olmadık.
Karnımızı doyurmadık akbabaların,
sırtlanların sofralarında,

GÜN GECEYE GEBE VAKTİ...

Gün geceye gebe vakti,
Uykum firarlarda aranıyor...
Radyom açık,
Melankolik bir melodi kulağımın pasını siliyor...

Bulvarda yavaş yavaş yürüyordu
Bakışları donuktu kadının,
yüzü soluktu
yaşı ya 35 ya 40'tı
Issız koylar kadar
Yalnız hissediyordu kendini belliydi