Kazım Doğan Şiirleri - Şair Kazım Doğan

Sensin yazım,seni bana yazmış yaradan
Göremedim seni kaç yıl geçti aradan
Fark etmedim,ayıramadım akı karadan
Gönül gözüyle seni bir kez göreyim,
Göreyim de gülüm öyle öleyim...

Ey oğul;
Gözün başkasının malında olmasın,
Alın terinle kazanmadığın hiç bir şeye minnet etme,
Her zaman hakkın kadar olanı al/ hakkını da yedirme,
Hakkından fazlasına göz koyma.

Seninle ben ne hayallerle yaşamıştık,
Yüreğimize pembe umutlar taşımıştık,
Birbirimize oysa ne kadar da alışmıştık
Yıktın gittin hayallerimi sen Koca Nankör

Bu kez vurdun yüreğimi tam oniki den,

Çık dağlara canım seyran eyle,
Kuşlarla şakı, kuzularla mele,
Derdini ver rüzgara canım,
Etrafı dolaş, geziver şöyle...

Dağların Kekliği ol biraz şakı,

Benim babamın bir kamyonu vardı,
Hep alacakaranlıkta yola çıkardı,
Alın teriyle kazanırdı, kazancı helaldi,
Gözleri yorgun düşer, bize hep dalgın bakardı...

Benim babamın kırık bir kemanı vardı,

Geldi kahramanlar, Afyona Anadolu’dan,
Dumlupınar’dan,Şuhut’tan,Dinar’dan,
Yürüdüler düşman üzerine
Atatürk’ün aydınlattığı yoldan...

Elde yoktu işe yarar, top, tüfek, silah,

Acıyla yüreğime saplanan bıçak gibiydi gün, o gün
Lakin mavisi kurşun rengine bürünmüştü gökyüzünün
İçimde bir sıkıntı vardı zaten, kesin bir şeyler olacaktı bugün,
Telefonum çaldı yeğenimdi arayan,
sesi boğuk geliyordu
Birşeyler anlatmaya çalışıyordu

Güzel mi arıyorsun, aç yüreğimi gör,
Bahar mı arıyorsun, gir gönlüme gör,
Dürüstlük mü arıyorsun, gir beynime gör,
Aşk arıyorsan gülüm, BENİM ADIM AŞK...

Güzelse yüreğin, tam yüreğim yerin,

Bir şarkı söyle bana gülüm hicazkar olsun,
Yüreğime nağmeler,içime huzur dolsun,
Seni seven kalbime,deryalarda bir yolsun,
Duracaksa bu kalbim can kollarında dursun...

İlk bahar yağmurunu,hep içime yağdırdın,

Ve Ankara sustu,
Savurarak rüzgarını
Konuştu yağmur...
Kustu yüzüne adamın kelimelerini
Ve sokaklar sustu
Bir kadın çığlığı konuştu...