Kazım Doğan Şiirleri - Şair Kazım Doğan

Benim adım Güneydoğulu Helin
yaşım on ikidir
Ellerim tezek kokuludur benim,
kışa yakacak yaparak geçer çocukluğum...
Şehir çocukları derin uykularındayken
Ben sabahın köründe

Ey düzenbaz;

El pençe divan duruyorsun, hep hazır oldasın,
kanına işlemiş takiyyecilik bilmem hangi yoldasın,
çıkar umduğun zatların yalakasısın hep yanlarındasın,
çıkar bir gün foyan çıkar be DÜZENBAZ

Gitme gülüm,
Bir sen kaldın saklımda,
Bir sen tortunu bıraktın kalbimde...
Sen de gidersen
Ölürüm söz geçiremem kendime...

Seninle tattım canım, sende buldum mutluluğu,
Islandı yürek yarim, gözlerime doldu buğu,
Seni bulmuşum gülüm, sensiz neğdem varı yoğu,
Beni yalnız bırakma, bu can sensiz yaşayamaz...

Donduğunda güneşin, akkor ateşin olurum

O kadını resmiyle tanıdım..
Açık kahverengi gözleriyle,
Gözlerime bakıp bana demler sunuyordu...
Kahvenin telvesi bana fal baktırıp ilham veriyor,
Aşka susamış gözlerime öyle içten bakıyor,
Gözlerim gözlerinin içinde eriyip gidiyordu...

Esti rüzgar ta solumdan,
Kesildi birden soluğum.
Bir sancı saplandı yüreğime,
Anladım gidiyorsun, bir daha gelmemecesine.
Ne hayallerle başlamıştık seninle aşka,
Evlenecektik, Sen ela, ben ela gözlü.

Mırıldanır dururum aşk şarkılarını,
Anımsar ağlarım sivillik anılarımı,
Yaktı yokluğun sevgilim garip canımı,
Dilimde hasret şarkısı var,
Gönlümde sen.

Sordular bana sen ne mezhebindensin,
Dedim benim mezhebim Allah yoludur...
Peki tanır mıyız babanı, atanı kimlerdensin,
Dedim dedem Maksut, babam bir garip kamyoncudur.

Dediler biraz kendinden bahseder misin?

Hüzne endeksli yüreğim bugün sevinçli,
Çünkü yine bana geldin sen,
Emret güzelim emret,
Sevdiğin şarkıları benden...

Bugün ben söyleyeceğim,

Düşman ülkemize göz dikmiş sinsice yaklaşıyor,
Zulüm ediyor halka acımasızca yakıyor, yıkıyor,
Genç,yaşlı, çoluk, çocuk demeden kurşun atıyor,
Sahipsizmi sandınız bizi ey düşmanlar,
Bak güneş gibi doğmuş Mustafa Kemal geliyor.