Kazım Doğan Şiirleri - Şair Kazım Doğan

Sen yokken diktiğin güller soldu
Çiçekler yapraklarını döktü,
Yüreğim Susuz kaldı...Sen yokken diktiğin güller soldu
Çiçekler yapraklarını döktü,
Yüreğim Susuz kaldı...

Evimizin emekçisi, çocuklarımızın annesi,
Herşeye değer onların gülümsemesi,
Kırmayın kalplerini, onlar kalbimizin sahibesi,
Sevgilimiz, canımız, cananımız kadınlarımız.

Üzgünüm, seninle ilgilenemedim yeteri kadar,
Ama benim de çok geçerli nedenlerim var,
Ha biraz naz biraz da poz durumlarım var
Haklısın sevgilim, öyle bir bak ki bana
Bakışlarım utansın...

Kapındaki pas pas gibi dışarıya attın beni
Koyun gibi, kuzu gibi pazarlarda sattın beni
Ateşlerin ortasına atıp, cayır cayır yaktın beni
Savurdun küllerimi havaya,yağdırdın üstüne beni

Sattın beni üç kuruşa, helala haram kattın,

Ülkem çok savaştan geçti,
En büyük düşman işbirlikçilerdi
Şimdi olduğu gibi...
Atamın önderliğinde Kuvvayı Milliye örgütlenmesi ile
Hem bu yerli işbirlikçilere
Hem de düşman kuvvetlerine

Bir sen duyarsın sesimi,
Bir sen tutarsın çıkarsızca elimi,
Gelse de yaşım kırka elliye,
Sararsın yavrum diye kocaman bedenimi...

Nasıl anlatayım seni,

Vurdun yağmur yüklü bulutlarımı,
Sana dair olan tüm umutlarımı,
Döktün içinde ne varsa kurtlarını,
......Delindi bulutlarım, gözlerim çağladı,
......Ah canım kem sözlerin yüreğimi dağladı...

Bu gece hüzzam makamından çalıyor,
Yüreğimin telleri...
İsyan havası var dimağımda eyvah!
Bölünmüş sanki beynim ikiye,
Bir tarafım sakin ol dur diyor,
Diğer tarafım hep eylem kokuyor...

Önce alfabeyi öğrettiniz,
sonra hece hece okumayı,yazmayı
Hayatı öğrettiniz, Hayat bilgisi ile
Hesabı öğrettiniz bize Matematik ile,
Doğayı ekonomik kullanmayı öğrettiniz
Fen ile Coğrafya ile

Sevdamı ben, hırçın esen yellere verdim
Aşkımı kurutup, bir bir iplere serdim,
Kapattım kalbimi aşka, kendime geldim,
Unut beni artık sevgili, aşkımız bitti.

Uzatma nafile, artık ellerini tutamam,