Kazım Doğan Şiirleri - Şair Kazım Doğan

Bir fırtınaya girmiştik,
Alabora olmuştuk,
Anaforda kalmıştı bedenlerimiz
Üşümüştük...
Savrulmuştuk sen bir yana,
Ben bir yana...

Gözlerim yumuk, yumuk bu sabah,
Kahpe gecelerin sancıları yüreğime saplanmış,
Durmuş akreple yelkovan,
Tik tak sesleri yok geçmiyor zaman...
Aydınlığı bekliyorum yorgun göz kapaklarım,
Uykum olmuş bana haram...

Hoş geldin gülüm, hoş geldin masama,
Buyur gel oturuver şöyle yanı başıma,
Bak kalbimi de açtım, gir diye sana,
Gelsin içkiler, mezeler içelim kana kana.

Bakarmısın garson kardeş, bize bir 70’ lik getir,

Sabahın alaca karanlığında,
Tank sesleriyle,
uyandın mı Avrupa?
Evin basılıp dipçikler yiyerek,
kaldırıldın mı yatağından,
karabasan gecelerin oldumu hiç,

SENDEN SONRA

Senden sonra gök masmavi,
Yer yüzü yemyeşil
Denizlerse her zamankinden berrak olur sandım...
Ağaçlar daha çok oksijen saçar,

S Seni sevdiğim koskoca bir yalan,
E En güzel günlerim sensiz olduğum an,
N Ne yapayım, söyleyemem inan yalan,
İ İnleme, ağlama bu satırları okuduğun an.

S Sevgi dediğin sonbaharda bir yaprak,

Yine hüzün kokuyor bu gece,
Yine gönlüme hicranını sarıyor,
İsmin yine asılmış dilime hece hece,
Kurşunlar bile menzile varmıyor.

Çıkardım bu akşam ne varsa,

Uzaklardasın,
erişilmez değilsin,
kilometreler var aramızda
Ben Ankara
Sen Ege'desin.
Varsın uzak olsun yollar,

Evlere ateş düştü, yanıyor içten, içten
Yıkılıyor hane üstüne evler kerpiçten,
Katiller yakıyor Maraşı, olmuşlar piçten,
-- Yanıyor Maraş ölmüş insanlık,
-- Sana dedenden kalmış hayvanlık...

Ben bu dünyaya hayatımı yaşamaya geldim,
Yetti artık ezildiğim, yeter çileler çektiğim,
Yaşam hala çok güzel, ben yeni öğrendim,
Yaşarım hayatımı, sen keyfimin kahyası mısın?

Gezmek savurganlıkmış,ben savurganmışım,