Kazım Doğan Şiirleri - Şair Kazım Doğan

Bana dokun,
Okşa saçlarımdan anne...
Buna çok ihtiyacım var inan...
Hani çocukken yatağıma süt getirirdin ya
Yine yap anne
Bana bir süt ısıt

Tekmesi vurulmuş sandalyelerde,
Asılı kaldı ülkemin başı...
Duracak mı sandınız ey teslimiyetçiler
Vatanseverlerin bağımsızlık savaşı...

Dağlarımız bahar kokardı,

Sen avucumdan uçup gideli,
Kaç gün geçti, kaç ay saymadım,
Saymak ta istemedim zaten.
Ama bildiğim koca bir yazın geçtiği,
Bir de sonbaharın.
Önce çimler soldu,

Erkek yüreğinde biriktirir göz yaşlarını,
Fark edemezsin onun içindeki dramı
Ta ki kraterde volkanın patlamasına kadar
Erkek hep volkan gibidir
Biriktirir biriktirir sonradan atar lavlarını...
Sel gibidir akan gözyaşları

Bahçemde,
Ihlamur ağacının altındaki masama,
bir çilingir sofrası kurdum...
Açtım meret rakının kapağını,
doldurdum saki gibi bardağımı,
bir fondip gittim, bir bardak kesmedi beni,

Güneşim olsun yüreğinde,
Isıtsın titreyen bedenini üşüme,
Al fırtınaları ardına,
lodoslara aldırma,
korkma gülüm korkma
yanında hep ben varım.

Emretmiş ulemalar bir erkeğe dört hatun,
Akşam biriyle yatın, Sabah biriyle kalkın,
Üzmeyin kendinizi, siz keyfinize bakın
Farzdır kitabımızda,bir erkeğe dört hatun...

Karşı çıksın kadınlar, bize desinler yobaz,

Dışarıda sağanak yağmur yağıyor,
küresel ısınmaya inat, içime de sen,
Dünyanın kuraklaşmasına inat.
Oysa yağan sensin içime,
Binmişsin yağmur yüklü bulutların kanadına,
yağıyorsun yüreğime.

Kuşlar kanadını açmış, yavrusunu bekliyor,
Bense seni bekliyorum, canım sevgilim,
Günler, aylar, yıllar geçti bekledim,bekledim,
Yine geçti ilkbahar, sen hala geleceksin.

Özlem çekiyor kalbim, saatler sanki bir yıl,

Ben bu dünyaya çile çekmeyemi geldim,
Nedense hiç eksilmez benim hüzünlerim,
Saçlarıma ak olup yağmış dertlerim,
Bende bu dünyada bırakır dertlerimi,
Kedersiz dünyama, çeker giderim.