Kasım Kobakçı Şiirleri - Şair Kasım Kobakçı

Gözleri geniş,
Ağda bir balık,
Serenay yarım,
Sol sağ.

Dışarı veya,

Kuşatmaya devam etmek.
Bölgeyi kırmak.
Peşin ödeyerek,
Olmak alıcının işi.

Bir şeyi,

Okşamak Seni...
Mübalağa etmek acımayı...
Yakarıcı olmak caniye...
Bağışlanma rica etmek zulmedenden...
Diken saplandığında eline,
Kötü testereyle bütün vücudunu bölmek...

Kuşu ölen çocuğa taziyeye giderdin,
Gül şerbeti kıvamında rengarenk babunlar yağdı,
Ağlayan yavru köpekler; namazları, duaları kısaltırdı,
Mukaddes Sina Dağı gibi mübarek sırtından.

Tertemiz torunlar inmek istemiyor diye yüreğim umutsuz,

Gözleriyle
----aynı
--------renkteki,
------------bal
----------------rengi
--------------------tüyleri,

Kara bulutlarla kaplı gökyüzü,
Ne yağmur var, ne güneş, ne de havada rüzgar,
Denizdeki dalgalar donup taşa dönüşmüş sanki,
Antik çağlardan kalma buz katmanlarını andıran moloz yığınları,
Akıcılığını tamamen kaybetmiş su.

Gümüş
----bir sürahiydi,
--------o en son
------------kırdığımız,
Açıktı
----pencere,

Hem
----yalancı
--------hem
------------de
----------------şarlatan,
Bilinir

Lanetli bir darağacında sallanan,
Altmış iki yaşında bir ipim ben,
Kendi ülkesinde ruhunu satıp,
Askerlerini kurşuna dizdiren bir generalim ben.

Işıkları sönük karanlık gecelerde,

Let all the gardens be adorned with your color,
Let all the songs be sung with your voice,
If there is a sight worth seeing,
After you, of course.

Let's be seen with your eyes,