Yüzünle ışıksın, saçınla nursun,
Çok fazla yaklaşma, kavuracaksın.
Cömert bakışların az uzak dursun,
Külümü göklere savuracaksın.
Bakışın bir alev, gülüşün yangın,
Ağaran saçımın aklarındasın,
Gümüşe dönmüşsün şakaklarımda.
Ben inkar etsem de sen farkındasın;
Adın feryat olmuş dudaklarımda.
Dudaklarım yanık, yüreğim yanık,
Toka takma başına,
Bir gül, Tanrı aşkına,
Razıyım senin için
Ölsem boşuboşuna.
Sevdim yürekten seni,
Sözümüzü çiğnemek
Yok yok yok yok, yok yok yok.
Yeminden geri dönmek
Yok yok yok yok, yok yok yok.
Bitmeyen türkümüzü,
Yine geldim kapına anam-babam
Yaralı yüreğimle, bir garip gönlümle,
Örselenmiş ayaklarımla, paralanmış ellerimle,
Senden aş istemiyorum,
Ekmek istemiyorum,
Ben karasevdan için soyunmuşum yoksulluğa,
Piyangodan bilet aldım, Ulan Memmed yumulsana,
Rengarenk bir düşe daldım, Ulan Memmed yumulsana,
Milyon çıksa en azından; Piliç vururum gözünden,
Mayıştım daha sözünden, Ulan Memmed yumulsana,
Garibim… Yunus Emre ‘m…
Ilık bir seher yeli gibi bu dünyadan vurup geçenim,
Ardında sönmez alevler bırakanım,
Gönülleri yakanım,
Gözleri ağlatanım…
Neden bu sular senin gözyaşların gibi geliyor bana?
Allah ‘ım bir aş ver bana
Bittiğini görmeyeyim.
Mutlu kılayım ben beni,
İsteyüben bulmayayım.
Bol gelirli eyle beni,
Ne erkek yürekmiş benim bu yüreğim,
Ne mert yürekmiş,
Ne sabırlı yürekmiş,
Bunca yıldır of bile demeden direnmiş acılara.
Görmüş; gördüğünden,
Sevmiş; sevdiğinden,
Meğer mangal gibi bir yürek varmış bende;
Of bile demedi başıma yağan çileler yağmuruna,
Kemiklerime işleyen sızılara,
Bitip tükenmek bilmeyen gözyaşlarına,
Eni-boyu belli bile olmayan azaplara,
İki yakası bir araya gelmeyen ayrılıklara,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!