Ben bir yorgun dervişim,
Dar dehlize girmişim,
Gönül verip sevmişim,
'Hu' deyip düşünmeyi.
Seccadem var gerçekten,
Yaz-boz tahtası oldum senin ellerinde,
Yaz yazabildiğince, boz bozabildiğince,
Belli ki bozulmak için yazılanlar.
Keşke alınyazım da böyle olsaydı; bozulacak türden,
Bozulup gitseydi tüm çilelerim,
Yerinde yeller esseydi bir gün hüzünlerimin,
Yıldıramazsınız beni çilelerim…
Yıldıramazsınız beni acılarım…
Ayrılıklarım, elemlerim, yıldıramazsınız beni…
Ben Kaf Dağları ‘nı aşıyorum aşkımın eşref saatlerinde,
Vurup vurup ötelerine geçiyorum Gayya Kuyuları ‘nın,
Denizleri aşıyorum çöllerde eskimiş ayaklarımla,
Sensiz deniz birkaç leğen kirli su,
Sarıçamlar toprağa kakılmış kuru odun,
Tepeler, yamaçlar can sıkıcı engebe,
Güneş, içinde araba lastiği yanan soba,
Yerler paslı ızgara,
Gökler demirden kafes.
Bu çile yağmurunda
Ben yine seninleyim.
Yeter ki sen mutlu ol,
Ben her gün inleyeyim.
Zulmet istersen bana,
Ne yan yakıl, ne üzül kal,
Sürer gider böyle bu hal,
Mutlu olmak ne boş hayal,
Kavrulduğun yetmedi mi?
Basıp geçti toprak gibi,
Yine bahar geldi, yandı yüreğim,
Yine bu gönlümü yaktı hatıran.
Zaman kaldı mı ki seni göreyim,
Ömür sular gibi aktı durmadan.
Sen mevcud değilsen bahar mı olur?
Yine hüzünlüyüm yağmur altında,
Yine biryerlerde sensiz kalmışım.
Kollarım kırılıp kalmış yanımda,
Sensiz yaşamayı kolay sanmışım.
Orda da gecenin yarısı mı, tam?
Hayalin yanıma gelip oturdu
Yıldızlar denizde yıkanıyorken.
Yüzüme sevgiyle bakınıp durdu
Sevinçten nefesim tıkanıyorken.
(ZEYTİNLER ALTINDA isimli Hece Şiirleri 'nden > 80-80/100)
İşte yine sarılıp sarmalandım alacakaranlıklarla,
İşte yine gömüldüm akşamlara, mezarlara gömülür gibi,
Kapandı bilcümle kapılar merhametsizce yüzüme,
Işıklı perdelerin ardında kaldım işye yine,
Yine ıssız sokaklarda bir senin hasretindeyim,
Şikayetim yüreğimde,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!