Herbir ayrılığın kavuşması var,
Üzülme; bu dünya bir günlük değil.
Gün gelip bir yerde buluşması var,
Giyme karaları, gelinlik değil.
Sanma ki; unuttum bir tek gün seni,
Dallarda yapraklar çiçek içinde,
Derelerde sular köpükleniyor.
Uslanmayan gönlüm senin peşinde,
Kopmuş yaprak gibi sürükleniyor.
Ne çiçek çaredir azaplarıma,
Unutmadığım ne var senin sesinden başka?
Her şey silinip gitmiş, sesin kulaklarımda.
Yanımda olup görsen, gelip dinlesen keşke,
Bitmeyen feryat olmuş şarkın dudaklarımda.
Sen şarkı söyledikçe su öperdi kumsalı,
Unutmadığım ne var senin sesinden başka?
Her şey silinip gitmiş, sesin kulaklarımda.
Yanımda olup görsen, gelip dinlesen keşke,
Bitmeyen feryat olmuş şarkın dudaklarımda.
Sen şarkı söyledikçe su öperdi kumsalı,
Çiçeklerimin rengi kalmamış,
Ballarımın, kaymaklarımın tadı,
Bulutlarımdaki güzellik
Ve güneşlerimin o eski yaldızı,
Mevsimlerimin ne kışları eskisi gibi,
Ne yazı.
Gel bugün bir yana bırakalım Kerem ‘le Aslı ‘yı,
ateşle, dumanla, külle uğraşmayalım,
serpelim sevimsiz ayrılıkları dağa, bayıra,
kucaklaşalım.
Sevdiler, sevildiler dedirtelim
eloğullarına, elkızlarına.
Her güne başlayışta mutluluk arıyorum,
Gözlerim önce seni görebilmek istiyor.
Sen olunca hayattan çok lezzet alıyorum,
Mutsuzluklar karşımda birer birer eriyor.
Sensiz her bir dakika bana beş-on yıl gibi,
Sevdim seni delice,
Hem de güzdüz ve gece,
Söyleyeyim gizlice
Aşkımı kulağına.
Sen sanki menekşesin,
Ne aya sensiz bakabiliyorum, ne denize;
Soracakmış gibiler neden sensiz olduğumu,
Neden bakınıp durduğumu
Meyve yüklü dallar arasından bir başıma,
Nasıl olup da sağ çıkabildiğimi
Sabahlardan akşamlara,
Yine bahar geldi ve sen yine yoksun,
Ak köpüklü sular sensiz atlayıp duruyor taştan taşa,
Çimenler sensiz yeşeriyor,
Çiçekler sensiz açıyor,
Dallar sensiz giyiniyor bayramlıklarını,
Ağaçlar sensiz eğiliyor durgun sulara,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!