İsmail Aksoy Şiirleri - Şair İsmail Aksoy

Düşleyerek çatıların üzerinden
Düşüyor soğuk bahar yağmuru;
Dışarıdaki yalnız ağaçta
Haykırıyor bir kuş, haykırıyor.

Toprağın üstüne düşüyor

Bir çember içinde oturuyordu bazı kişiler.
Uzun bir suskunluktan sonra sesleri kısılmıştı.
Derken biri dedi ki:
'Dikkat edin amacımıza'.
Uzun bir suskunluktan sonra.
Başka biri dedi ki:

Âlâ Dost Balladı

Çarmıha Geriliş’ten bir müddet sonra
Simon Zelotes şöyle dedi:

Rahiplere ve darağacına mı

Ama doğru mudur köşecikte
beklediği yeleklerin isyanının?

Niçin sunuyor ilkbahar bize
o yeşil giysilerini yeniden?

Tam da babamı tutuklamışlardı ki
oylarımızla seçtiğimiz başkan geçti buradan
ve hepimizin özgür olduğunu söyleyince
yaşlı babamın serbest bırakılmasını istedim.
Alıp götürdüler beni, bütün bir gün patakladılar sonra.
O kışlada kimseyi tanımıyordum. Hatta bilmiyorum

Ama eğer silâhlandırırsan ordunu, Kuzey Amerika,
bu temiz sınırı yok etmek için
ve Şikago kasabını efendisi yapmak için
sevdiğimiz bu müziğe ve düzene,
o zaman taşlarla ve havayla atılacağız ileri
seni un ufak etmek için:

Bulamam yolumu: hiç yıldız yok
Büsbütün örtünmüş göklerde;
Ve yok havada fısıltısı
Yaşayan bir sesin, fakat uzakta
Yitik, şahane müziğin ölçü çizgisi gibi sadece
Duyarım onu, çalınırdı alımlı

Amerika, anmam adını boş yere.
Boyun eğdiğinde kılıç yüreğime,
ruhumda o sonsuz dam akmasına dayandığımda,
pencerelerden
senin yeni günün beni delip geçtiğinde,
bana hayat veren ışıktaki kendim oldum ve olurum,

Merkezi Amerika, uğramışsın kertenkelelerin istilasına,
keskin kokulu terle şişmişsin,
terlemiş yaseminlerinin arasına gitmeden önce,
beni geminde bir lif,
tahtan için kanatlar olarak algıla
ikiz köpükten çıkarılmış

Ben, çevrilmişim ben
hanımelleri ve çorak topraklarla, çakallar ve şimşeklerle,
leylakların zincirlenmiş kokularıyla:
ben, çevrilmişim ben
günlerle, aylarla, sadece benim tanıdığım suyla,
yoncalarla, balıklarla ve sadece benim anımsadığım günlerle,