İsmail Aksoy Şiirleri - Şair İsmail Aksoy

Bir şey söylemeyen
kişi
düşünür ki
kendi suskunluğunu çevreleyen
suskunluk
her şeyi söyler.

Bir sinema salonunda gibi, fakat
Kendim bilmeden nasıl geldiğimi
Buraya, ve tam ortasında gösterinin
Filmin konusu neydi acaba? Susun
Fakat filmin adı neydi? Susun
Ve ışığını yakıyor denetçi, bakıyor bana

Bir Sınırın Ardındaki Dostlara

I
Öyle az yazdım ki sizlere. Fakat yazamadıklarım
şişti ve şişti demode bir zeplin misali
ve kayıp yitti en sonunda gece göğü arasından.

Tam da Minnesota’daki Rochester karayolu ilerisinde,
Kuşatır alacakaranlık uysalca öteleri çimenlerde.
Ve o iki Kızılderili midillinin gözleri
Kararır şefkatle.
Arkadaşımı ve beni karşılamak için
Çıkıp gelmişlerdi söğütlerden seve seve.

27 yıl önce Ohio’yodaki Akron’a,
gitmek için otobüse bindiğim
köşe başına gelmiştim üç hafta önce.
Fakat dağılmış bira kutularıyla
kırılmış şişelerle ve terk edilmiş bir otelin
anlamsız arka cephesinin görüntüsüyle

O yabanıl erik beyazdır,
onun arkasında, Mayıs yeşili,
kendini giyinik olarak düşler köknar.
Daha ötelerde: paslı bir teneke dam,
rüzgârın açtığı bir pencere, öyle karanlık ki,
bütün bu mekân bize yabancı gibi.

Bir gün rastladıktı aşka
Çalgı çalarken biri alacakaranlıkta,
Ve duruyordu yanında biri korkuyla
Çünkü aşkta en yeni olan şeydir korku.

Yürekten severdik biz. Şimdi geçmiş bu aşk

Bir Hayat Dersi

Hey! Küçük kız, ağlama!
Biliyorum kırdılar oyuncak bebeğini;
Ve mavi çay takımını,
Ve oyuncak evini de,

Bir Hayat

Dokun buna: bir göz küresi misali büzülmeyecek,
Bu yumurta-biçimli alan, bir gözyaşı kadar berrak.
İşte dün, geçen sene –
Çiçek olarak apaçık farklıdır palmiye gövdesi ile zambak

Bir İntikam Dersi

Esintili hücrelerin ve daha esintili şatoların
O haşin zamanlarında,
Solurdu ejderhalar fabl çerçevesi olmaksızın,
Ermiş ve kral elleri açıktı engellerin parmak eklemlerinde