İsmail Aksoy Şiirleri - Şair İsmail Aksoy

Deniz kızlarının gözyaşlarını
kehribarın barındırdığı doğru mudur?

Kuştan kuşa uçan
bir çiçeğin adı ne olsa gerek?

'Gitmekle kalmak arası sızılarla
Durul bende' dedi kadın
'Arın bende
Solu bende
Bin ruhumda bin yürek
Tüm sevdaları yak bende' dedi kadın

Deniz mağaralarında
bir susuzluk vardır, bir aşk vardır
bir esrime vardır
hepsi de kavkı gibi serttir
tutulabilir avuç içinde.

Öğretmenim olduğundan gereksinim duyarım denize:
bilmem müziği mi öğrenirim bilinci mi:
bilmem yalnız bir dalga mıdır yoksa derin bir varlık mı
ya da yalnızca çatlak bir ses midir ya da balıkların
ve gemilerin parıldayan bir telkini mi.
Gerçek şu ki, uykuya dalana dek ben

Nerede sizlerin anıtları, muharebeleri, şehitleri?
Nerede kabilelerinizin anısı? Efendiler,
şu gri kasada. Deniz. Deniz
kilit altına aldı onları. Deniz Tarih’tir.

Önce, dalgalanan petrol vardı,

Senin küçük elinden filizlendi daha önce
kendi özlerini
coğrafyanın hayretine dağıtan
varlıklar.
Böylelikle dönüştü Camõens
her daim çiçeklenen

Uyandım düşlerin toprağı yittiğinde
altında yatağımın.
Külden kör bir sütun gerindi
gecenin ortasında,
soruyorum sana: öldüm mü ben?
Uzat ellerini bana gezegen çatlaklarının ortasından,

I
Porselen renkleriyle yatırın beni,
Çünkü bana göre habistir ayna.

II
Dolanır rüzgâr buğday üstünde

Mürşitten müridine:

Bugün en küçük notaları bulacağız,
kağıtta bulunmayanları
fakat sestekileri, teldekileri,
havadakini, saçtakini, kulaktakini

Ölmeyi sürdürürüm yeniden.
Çöker damarlar, açılır
Uyuyan çocukların
Küçük yumrukları gibi.
Eski mezarların anısı,
Kokuşan et ve solucanlar