İsmail Aksoy Şiirleri - Şair İsmail Aksoy

İsmail Aksoy

Keçi Tanrı

Keçi tanrı misali kalçalı, böğürdü
Ay parıltılı korusundan ve bataklık ayazından
Ta ki bu insanın yaptığı çağrıya karşılık
Bütün baykuşlar o filizli ormanda kanat açıp

Devamını Oku
İsmail Aksoy

Keçi Vantuzu

Eski keçi çobanları yemin ederler, nasıl da bütün gece boyunca
O kuşun uyaran pırpırlarını ve vırıltılarını işittiklerini,
Ki uyanırmış kuş karanlıkla birlikte ve şafağa kadar yoğun çalışırmış,
Vampir gibi emip bütün sütünü her bir keçinin büyük memesinden.

Devamını Oku
İsmail Aksoy

Her derin keder
kaybetmiştir sevinci nesnede.
Yitirme bu yönü asla.

Keder görevini unutmasın sakın.
Sevincin alabileceği

Devamını Oku
İsmail Aksoy

Kedileri Adlandırmak zor meseledir,
Tatil oyunlarınızdan biri kesinlikle değildir;
Bir kedinin ÜÇ DEĞİŞİK ADI olmalı dediğimde
Bir zırdeli olduğumu düşünebilirsiniz önce.
Aile arasında günlük kullanılan adlar vardır öncelikle,
Peter, Augustus, Alonzo ya da James gibi,

Devamını Oku
İsmail Aksoy

Bir kedi yavrusunun sorunlu tarafı
Büyüdüğünde hep bir kedi olacak olması.

Ogden Nash (1902 – 1971, ABD)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy

Devamını Oku
İsmail Aksoy

Kusursuzlaştırdı kadın
Kendi ölümünü.

Kuşanmış bedeni başarmanın gülüşünü.
Bir Yunan gerekliliğinin yanılsaması

Devamını Oku
İsmail Aksoy

Yetersizce tasarlanmış eski bir ev gibi
kendine döner kişi, böyle işte:
delinmiş bir takım elbiseden bıkmış gibi
çıplak dolanmak ister kişi,
çünkü yağmur yağmaktadır,
pak suda ıpıslak olmak ister kişi,

Devamını Oku
İsmail Aksoy

Dedin ki: “Başka bir toprağa, başka bir denize gideceğim.
Bundan daha iyi bir kent bulunmalı.
Yargıç yazgı ölüme mahkum etmiş her çabamı;
Yüreğim bir ceset gibi gömülü.
Daha ne kadar solacak ruhum?
Neye baksam, neye diksem gözümü

Devamını Oku
İsmail Aksoy

Amerika’mızı büyük, daha da büyük yaptın, hanımefendi.
O muazzam sulardan berrak bir ırmak sundun:
sonsuz kökleri olan büyük bir ağaç verdin:
o derin sulara layık, soyundan bir oğul.
Sevdik onu hepimiz dinleneceğin toprağı örtecek
bütün bu mağrur çiçeklerin arasında,

Devamını Oku
İsmail Aksoy

Ko-kaku-ro’dan gider Ko-jin batıya,
Duman çiçekleri bulandırır ırmağı.
Yapyalnız yelkeni lekeler uzak gökleri.
Ve yalnızca ırmağı görürüm şimdi,
Göklere erişen uzun Kiang’ı.

Devamını Oku