İsmail Aksoy Şiirleri - Şair İsmail Aksoy

bir şey orada
nerede
ötede
öte nerede
dışarda
ne

1.) Tanrı'nın yeryüzündeki gölgesi olan güzelliği seveceksin.

2.) Tanrısız sanat olmaz. Yaratan'ı sevmesen bile, O'nun yarattığı gibi yaratmakla doğrulamış oluyorsun O'nu.

3.) Güzelliği duyular için bir tuzak yemi olarak üretmeyeceksin, ama ruhun doğal gıdası olarak üreteceksin.

Askerileştirilmiş bir ülkede, caddeleri boyunca
milliyetçi marşlardan yükselen çağırışların yayıldığı
bir kentte üzerine aldı genç bir adam
biçimlerin varlığı, türeyişleri ve geçerlilikleri üzerine olan
araştırmaların sorumluluğunu.
Bu amaçla kullanabilirdi beş duyusunu da,

Beklenen saat bu
masadan düşen
sonsuzca
lambanın dağınık saçı
Gece döndürür pencereyi enginliğe
Kimse yok burada

Bu yıldızlar Tanrı'nın gözleridir;
Nihâvend bir akşamda parıldar.
Laciverd bir hüzün gelir, hüsn-ü aşka döner.
Yüzün hüzne döner
Ve bir yolculuktasındır artık sen.
Bir fotoğrafla çıkılmış bir yolculukta

Artık kitap aralarında menekşe kurutulmuyor
Sayfaların arasında kurumuş kan lekeleri
Ki hepsi duvarlara yazılan sloganların kanıtıdır.
Artık kan konuşuyor,
Anlatıyor kısık bir sesle yitik gençliği.
Özgürlüğü yitirdik

Yüreğimin yakınında çırpınan bu yürek
Umudum ve varsıllığımdır benim,
Mutsuzum ayrılırsak
Ve mutluyum öpüşler arasında;
Umudum ve varsıllığımdır - elbet! –
Ve bütün mutluluğum.

Kırmızı kuşun ötmesi ve eskilerin
sesi, kara rüzgârların vınlayışı, enginlerin
dalgalanan suyu boyaması,
akması gibi ayın Magdalena Irmağı üzerinde
yavaşça yeşil yaprakların gezegeni üzerinde.
Her şey ırmaktır, bütün hayat ırmaktır,

Yalvarırım Reis, çekip gidelim bu sulardan!
Çekip çekip balıkları, kurutmayalım denizi.
Olsun varsın, kırlangıçları izleyelim.

Nasıl gitsindi Reis? Yedi çocuk, bir baba.
Lânet okuyordu balıkları sattığı akşamlara.

Bazen herkes Tanrı'ya inanır, diye geçirdi içinden.
Karanfil kokulu bir kadın geçti yanından.
Tapınağa gidecekti. Vazgeçti nedense.
Şarap içmeye gitti deniz kıyısına.

Ve sadık bir köpek gibi