İsmail Aksoy Şiirleri - Şair İsmail Aksoy

her şey olanaklı sanılır ağustos gibi geç bir zamanda
hayat bile kanın kana sığınması bile

hiç bir midye süngülerle açılmadı
hiç bir resim izlemedi bizi gözkapaklarımızın ardına dek

Boş eylemlerin, sıradan olayların uçsuz bucaksız
mısır ambarlarında
kılçıkları ayıklandı yaşayan her canlının
mısır için, birincisinden yedincisine,
sekizincisine kadar,
ve yalnızca bir ölü değil

Yabanıl bir martı
O
Kıyıları döven ak dalgaların üstünde
Süzülen bir gemi

Çekip bana gelsen yalnız bir akşamda

Söz olur aşar koyakları
Geçer zehir zıkkım çöllerden
Ki söz şahin pençesi yemiş
Umarsız bir güvercin gibi kalakalır

Söz olur, uçar

Muzo'lu kelebek uçuyor fırtınada:
bütün gündönümünün ağı,
zümrütlerin donmuş sürüsü,
her şey uçuyor bu şimşek parıltısında,
havanın son sonuçları sürülüyor öteye
ve yığılıyor yeşil etaminlerin yağmuru,

Lekelenmiş şarapla mide
tavernanın tanrısı
çiğnediğinde ayakları altında kırık bardakları ve baykuşları
şafağın zaptedilmez ışığı:
o küçük sokak kızının hıçkırığıyla
yıkanmış gül, humma ateşli günlerin rüzgârı

Islak kaldırımlarında yürüdük büyük kentin
Daracık sokaklarında saçlarımızdan süzüldü yağmur
Yel önümüzde yeni doğmuş bir tay
Ardımızda yitirilmiş onca umut

Üşümüş ellerimizi güneşe doğru uzattık

Çamurdan arabalar yaptığımız o mahallede
Babaları olan çocuklar seslenirdi arkamızdan: 'Piç! '
Hamasi yanları olduğunu bilmezdik piçliğin
Değil mi ki bizler,
İğdiş edilmiş tanrıların çocuklarıyız!

Hangi umut dindirecek şimdi
Bende kalan
Yarım saate sığdırılan ayrılığın hüznünü?
Kuşlar mı?
Adlarını bilmem ki onların.
Anlat onların tarihini, hüznünü

Ne ki saklandı kan o zaman
altında köklerin, suyla yıkanıp yok ettiler
ve inkar ettiler kanı
(çok uzun zaman önceydi bu) ,
Güney'in yağmuru yıkayıp yok etti kanı topraktan
(çok çok uzağa götürdü kanı) ,