insanın bedeni satranç taşlarına benzer
akıl vezir, kalp şah'tır
şah'ı almak istiyorsan vezir'ini kullanacaksın
neden mi akıl vezir, kalp şah'tır
çünkü kalbini alan, aklını da alır
şah'ın gittiği yerde vezir işe yaramaz
adamı denize atmışlar
sakın ha ıslanma demişler
bir kalbi varmış
bir denizkızını sevmiş
sevme demişler
unut demişler, aşk boğar adamı
bir silah gibi.. neden böyle bakışların
kurşun kurşun vurulmaz mı yüreğim
ayrılığın ateşine sarılmaz mı bedenim
gitme.. öylece dursun ölüm
gitme.. tutkulu, sevecen ve yalnızım
bir fotoğrafta sustu geldi
kanlı elleriyle yaslı geldi
bir devdi, tabuta sığdı geldi
bir sonbahar günü
anaların feryadında bir ah
ebru’ya teşekkür…
sekizinci rengi bulmak ister gibi
kara talihim ve kader
yüreğimin, aklımın, ruhumun
hadi bir senaryo yazalım seninle
sondan başa doğru aksın zaman
biterken başlasın, sonsuzca sürsün
ta eski zamanların masum topraklarında
billur yağmurlar altında yürüsün hikayemiz
tarihin ilk aşkı gibi
Sen benim evimsin dedi adam
Bir ev düşün ki duvarları gökyüzünden
Penceresi gözlerinden
Bir ev düşün ki kapısı ellerinden
Bahçesi sözlerinden
sen benim yalnızlığımsın
herkes gittikten sonra yanımda kalanımsın
sen yüreğimin götürdüğü yerde
beni bekleyen, hiç gitmeyen yarimsin
sen benim kalabalıklar arasındaki varlığım
sen
Sen daha iyilerine layıksın dedi kadın
En güzeli bile umurumda değil dedi adam
Ruhum, sevdiğim; dünüm, bugünüm, sonsuzum
Talih koparıp alırsa seni benden
Aklım almıyor nasıl yaşar nefessiz insan
Pür-ü pak olur muymuş aşkla tutuşan
güneş damlası sevgilim
seni mutlu görmek ne güzel
yağmura hasret topraklar
bulutların kokusunu aldığında
tatlı bir telaşa kapılırlar ya
ilk damla düştüğünde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!