ağlamaz mı insan
canından bir can vermişse zamana
ağlamaz mı insan
rüyanın en güzel yerinde tükenmişse gece
insanların kalbinden merdivenler yapmışız kendimize
mutluluğun zirvesine çıkarız sanmışız
oysa kendi oyunumuzu oynayacaktık hayat sahnesinde
sadece bir başkasının dublörü olarak kalmışız
aşk, sadece savaşta kullanılan takma bir ad değil ki
neden saklayasın, düşmanın kim senin
sessizliğin ardında kimi sakladığımı kim neden bilsin
orada bir rüya var, benden başkası neden görsün
uzat geceyi
ışığında kaybolsun ellerim
gökyüzünün kocaman derinliğine
bitmeyen masallar gibi yazılsın adın
nereye varırsa ayaklarım
bir uçurum kenarındaymış gibi
bazen rüyalar seçer insanları
bazense insan bulur en güzel rüyalarını
zamansız hediyeler sunar kader
mesela bir uçurumun kıyısında sever insan
göz açıp kapamış gibi kısa
ama sonsuzmuş gibi upuzun
zamanın birinde kimsesiz bir adam
yaşarmış kimi kimsesi olmadan
hep bir dostu, arkadaşı olsun istermiş
kimlerin peşinden koşmamış ki
kimlere yalvarmamış ki aşkına cevap versin diye
bazen seven çıkmış, hem de delicesine
en güzel kelimeyi duymak için
duvarda asılı duran fotoğrafın
dile gelmesini beklersin bazen
o, konuşmaz hiçbir zaman
ve sen, onu duyuyormuş gibi yaparsın
kimi fırça kullanır
resim yaparken
kimi tırnaklarını
boyalar saçıldığında tuvale
kiminin fırça darbeleri
kiminin kalbi belirir
gülüşlerin birikir gözlerimde
denizler gibi kocaman kocaman
dalgalanır hayalin
bak işte
parmak uçlarımdan dökülen sular gibi berrak
gülüşlerin birikir gözlerimde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!