Gazzeli Aziz’e…
herkes kendi topraklarında yaşamak ister
bense ölüm duvarlarının ardında
Filistin’den bilmem kaç mesafe uzaklarda
dipsiz bir kuyuya sarkıtılan
kararı kalpler versin
varsın hayır olmasın
ağlasak da sonunda
kararı kalpler versin
hayır olmasın
evet olsun
gitmesine izin verirsen yüreğin ölür
bu en kötü ölümdür
topraklar saçılmamış, kefenler giyilmemiştir
birinin ardından bakmak en uzun matemdir
en kötüsü ilk darbedir
ilk bakış, ilk dokunuş
tüm gerçeklerden sonra ilk düşleyiş
ilk bekleyiş, ilk ah ediştir
bazen en kötüsü unutmaktır
kalem yazar evet ama yürek silemez
zaman küllerinden doğurur yaralı hatıraları
merhem tutmaz gözyaşları insanın
acı ve mutluluk arası
bir sırat köprüsüdür aşk
ancak çılgınlar sevebilir
kayıp kelimelerin izinde
sisli dumanlı bir yolda
gittikçe kararıyor gözlerim
olmak istediğin yerde değilsen, diyorum
olduğun yerde de değilsindir
bir şeyler hep eksik ve yarımdır
sonsuz bir yolculuğa çıkıyorum
bunu neden yazdığımı da bilmiyorum
hayat damla damla dökülürken durup bakmak istemiyorum
durmak istiyorum aslında, ama yapamıyorum..
belki döner belki de dönmez yüreğim
demek bu kadardı bakışmalarımız
gözyaşlarımla konuşursam anlar mısınız
damla damla dökülse yaşlar
hece hece düşseler kaldırım taşlarına
okuyabilir misiniz düşüncelerimi yerlerde
kalbimdeki iğnelerin neden saplı olduklarını
anlayabilir misiniz
değil mi ki sen
bir bakışla felç ettin mutluluklarımı
geceye döndürdün
o sonsuz gündüzlerimi
nereye baksam görüyorken hayalini
değil mi ki sen
ahir zamanın hendek savaşı'nı yaşıyoruz
etrafımıza kazılı hendeklerimiz bile yok
ismail gibi uzatmışız bıçağa boynumuzu
bizi kurban edecek şerefli bir ibrahim'imiz bile yok
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!