yüreğinden sürgünüm bu gece
kalbinin duvarlarına dokunduğumda
hissediyorum varlığının büyüsünü
durdurmak istiyorum kendimi
sürgünlere başkaldırmak geliyor içimden
son defa koklayıp seni, gidiyorum
ateşe düştükçe çatırdar ıslak ağaçlar
ülkesini terk eden rüzgarlar gibi uğuldarlar
bir uçurumun kıyısından boşluğa dökülünce aşklar
hüzünlü bir şarkı mırıldanır ürkek kalpteki sevgililer
her zamanki gibi çiğ düşmüştür gözlere
ve şebnem şebnem yıl-lanmıştır ateşteki duygular...
kedi'ye…
gecenin bir yarısı hissetmek sensizliği
aşk uçurumundan kayıp gitmek gibi
dipsiz ve öylesine derin ki
kan kırmızı ve sanki ebedi
önemli olan, sorulara cevap bulmak değil
doğru soruları sorabilmektir
akıllı ve zeki insanların en büyük sorunu
yanlış sorulara çok doğru cevap verebilmeleridir
yanlış yaptıkları nokta şu:
yanlış bir sorunun doğru cevabı insanı hakikate ulaştırmaz
beni yalnız mı bırakacaksın
dedi kadın
beni böyle bir başıma bırakıp
ölüme terk eder gibi mi gideceksin
yalnızlığım kıyametim olur bilmez misin
bilmez misin depremler olur içimde
dedi ki
gün akşama vardığında
güller kabuğuna çekildiğinde
yıldızlar gökten bir bir kaydığında
unutacak mısın beni
buraya kadarmış aşkın yazgısı
bitti demek için
unut demek için
buraya kadar koşmalıymışız
hani sana aşık olursam
güneşle beraber gel
dağların ardından çıkar başını
savur avuçlarındaki gün tohumlarını
usulca enginlere dökül
karanlığın en koyu rengini silip süpür
süpür ki nefes alsın yüreğimin gülleri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!