hadi gitmekten ve unutmaktan
başka bir şey söyle
adı ne aşk ne de para
ne hayat ne de ölüm olsun
hadi başka bir şey söyle
kainatın en uzak yerinde
gitmek İstanbul’dan
belki de hiç zor olmayacaktı
kalmasaydı kalbimin yarısı geride
ruhumu hapsetmişim bir vefasızın kalbine
inansaydı bir kere aşkıma
ne zamanın farklılığı, ne mekanın uzaklığı
anlına yazmışlar beni
hadi gülümse kaderine
ne çok isterdim aşk ile yazılsaydım sana
tutsaydın ellerimi bırakmamacasına
güneşe dokunmak gibiydi
gözlerinin içine bakmak
öylesine alevli, öylesine yakıcı
ama öylesine hayat dolu
ne zaman eririm bilemiyorum
ne zaman kül olur bedenim
kedi’ye…
gözlerin gitmeseydi gözlerimden
ışığı sönmeseydi kalbimin
uzak anılarda kalmasaydı gülücüklerim
şarkılar ağlatmasaydı
gün gelir
bir hayal için tüm gerçeklerini ortaya koyar insan
vazgeçer, vazgeçilmez neyi varsa
bir yalan bile olsa
mutluluk bir bakış kadar kısa
acı sonsuz kadar bile uzun olsa
kalbimin alın yazısına hükmeden gözlerin
kim bilir nerede ağlıyor şimdi
ruhumun denizlerini dalgalandıran sözlerin
kim bilir hangi boşlukta çınlıyor şimdi
ihanetten bir duvar ölürü arasında iki kalbin
ağlama
ağlama n’lur
değmez mazi için döktüğün gözyaşlarına
geçmişin yangınlarını kül etmez pişmanlıkların
duvarlara vursan da başını
yaşandı ve geçti hayat
her kiracıdan geriye kalan kırık duvarlar
dökülmüş boyalar
çatlamış camlar
kirletilmiş mobilyalar
ve tutulmamış sözleri
parayla ödemeye çalışmalar…
her insan kalbinde sonsuz bir aşk ile dünyaya gelir
bu sonsuz aşkın sahibi de ancak ve ancak sonsuz olan Bir'i olmalıdır
fanilere duyulan hiçbir aşk nihayetinde mutluluk getirmeyecektir
çünkü Sonsuza ne eklersen ekle fark etmez
ruh yine o sonsuz olanı isteyecektir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!