geri döndüm
bak gözlerimde sadece sen
ellerim hiç tutulmamış
kalbim hiç kullanılmamış
geri döndüm
kusura bakma
körlüğüm nurundan
kırıp döküyorum severken
hani aklımı başımdan almışken
kalbimin kayıp parçası sendeyken
vakit çok erken
mevsim değişmeden
güllerim soldu
çiçeksiz kaldım ben
güneşi görmeden
hayat kaç gündür diye sormuştun ya
ben de bir gündür demiştim
o gün hem de bugündür
ölüm kaç gündür diye sormuştun ya
ben de gittiğin günden sonrası demiştim
kaç asır olduğunu sen düşün
dokunsam ağlar mısın hayaline
hisseder misin kalbine tutunan ellerimi
bir ip cambazı gibi
aşkının sırat köprüsünde gezinen ruhumu
cehennem ateşinden çekip de alır mısın
geçmiş nemli duvarlarda canlanır
o büyük aşktan geriye kalan adın
yokluğunla küçülen kalbime yazılır
hatıralar evinde kapılar kilitli kalır
mevsim güz mü, bahar mıdır
mum gibi erir hayalin
değişir o biçimsiz gölgeler
gece gündüze, bahar kışa
bugün yarına
dönerken dünya
az kaldı diyor hayalin
hani gemiler ayrılır ya limandan
büyük umutlarla doluverir ya yelkenler
okyanusun derinlerine sürüklenir ya
karadan anbean uzaklaşır ya gemiler
derin mavilikler içinde tozpembe hayaller
solmayacak düşler kurar ya yolcular
kendimi,
okyanusa akan hırçın bir nehrin kollarında bulduğumda
dalgalarla mücadele etmeyi bıraktım
gitmek istediğim yer, öleceğim yer olsa bile...
bir kurşunla
gitmek isterim bu dünyadan
yaşlanmadan
aynalara küsmeden
hasta düşmeden
kaybetmekten korkacağım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!