her insan biraz aşıktır
biriktirdiği tüm gözyaşlarını
bir vefasız ardından dökecek kadar
her insan biraz zalimdir
ettiği tüm yeminleri
İsa’ya…
geçmiş zamandan kalma kalp kırıkları
allısı, morlusu, kan kırmızılısı
burası, ruh vestiyeri
ıslat beni yağmurum
bugün çok mutluyum
yalnızım sokaklarda
dipsiz göklerin altında
yürüyorum sessiz adımlarla
insanlardan çok uzakta
inadına yalnız yaşayacaksın
aldığın ilk nefesten sonrası
ve hatta ikinin üçüncüsü bile
yalnız varacak ciğerlerine
iki gözle baksan bile
tek gözünle göreceksin sadece
sadece inanıyorsan sahip olabilirsin
hadi gözlerini aç yalnız değilsin
varsa umudun aşktan yana
sonsuza dek kalbimi çalabilirsin
suyun ateşe döküldüğü yerdesin
hayatı iki kişilk yaşayacaksın
mesela iki kahve söyleyeceksin
garson, ama karşıda kimse yok, dese bile
müşteri her zaman haklıdır, der gibi
yalnız olan her zaman haklıdır, diyeceksin
hayatı iki kişilk yaşayacaksın
dokunmadan yürürsün yerlere
içinden biri koşar senden çok öte
ilk defa görüyor gibidir gözlerin
ilk defa nefes alırken çarpıyordur yüreğin
insanlara yaklaştıkça yalnızlığın artacaktır
çünkü dünyanın en yalnızları okyanustaki damlalardır
bir türlü kendileri olamazlar
oysa hep kendilerini ararlar...
unutulmak için gelmiş gibiydi
hiç bir iz bırakmadan gitmeliydi
ne bir ses kalmalıydı maziden
ne de birkaç kelime
dokunmamış gibi zamana
girmemiş gibi hiçbir mekana
bazen bir yolculuk başlar
yürür ya ayakların kendiliğinden
kalbin çekip götürür ya hani
her adımda canın acır ya
ah zamansız unutmak var ya
ayrılığa mahkum etmek kendini
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!