şimdi aşık olmak vardı
birinin kalbinde yağan yağmurlar altında
delice ıslanırcasına
şimdi aşık olmak vardı
isyan günlerinde tanklar karşısına dikilip
canım acır kimseler bilmez
gecenin bir yarısı değil
günün tam da ortasında
sokakta kalabalıklar arasında
tükenmiş bir yürekle
ellerimde kanlı karanfillerle
keşke gitmeseydi diyeceksin
durup durup aynı soruyu soracaksın
nasıl gider diyeceksin
keşke gelmeseydi diyeceksin
bakmasaydı, konuşmasaydı
çölün ortasında yağmuru beklersin
kendi gelmez
yerine serabını gönderir ya
sahtesine dahi bin can adamış gibi
ardından koşar koşar koşarsın ya
ne vakit biter bu çile, diye sormadan
You are flowers in my garden
You don’t afraid of sunshine
I am criying when interrupted rains
Your roses grow red, white, green
I am a nightingale that telling you
And singining joyful songs for you
desem ki senle başlasın
kalbimin zamanı
ve senle yazılsın ferdanın ahiri
desem ki
ölü toprağa nasıl düşerse kar taneleri
ve nasıl yok olurcasına hapsederlerse kendilerini
taşlar konuşuyor parmaklarımın ucunda
hayalden bir sen var
her taş sessizliğinde
desem ki sus artık
susarmısın çöl gibi ateşler içinde
mutluluk Sensiz gelecek kadar
acımasız olmasın diye
gülmeyi unuttu gözlerim
yalnız ve biçareyim
imkansız bir umudu tüketir yüreğim
beklerim açılsın diye kapıları göklerin
gözlerinde keder varmış
giderken ağlıyormuş
güneş sanki o gün solmuş
denizler, çöl; çöller denizmiş
bir insan varlığını hatırlamak için
Sensizken şiiri, Fransızca
Sans toi, cette planète aurait été incomplète
Le soleil aurait souffert en se levant à ton absence
La mer aurait fait des vagues gelées en faisant des va-viens
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!