denizler kan akar
ve lal kesilir rüzgarlar
gemileri batıran bir şeyler var
ne kan, ne rüzgar ne de dalgalar
inleyen sularda bir damla gözyaşı
giderken ağlamak isterdim
ama bir kalbim yok benim
iki de bir durup geriye bakmak
ve uzun uzun düşünmek isterdim
ama bir kalbim yok benim
biz olmayan iki insanı sevdik
sen beni, bense seni
olmayan mutlulukları birlikte yaşadık
olmayan hayatları paylaştık
olmayan akşamlarda söyleştik
hiç olmayan sabahlarda
kandan mı, gözyaşından mı olsun
aşk yemininin mürekkebi
yoksa sadece birkaç kelime
sonsuz bir yemin eder mi
hani desen ki aşkın bedeli
ölümlerden ölüm ötesi
daha ne gördün ki
ölümsüz bir aşkla sevdiğini söyleyip
iki günde çekip gidenleri göreceksin
daha ne gördün ki
birkaç kuruşa, birkaç boyalı yüze
bir tiyatroysa yaşamak
sen ne yazdıysan ben oyum
kaderim, mutluluğum, gözyaşlarım
sen ne dilediysen ben oyum
kan mürekkebinde kalemin
ateşten sayfalarda son nokta kadar küçük
kimse bilmez bugün doğduğunu kalbimin
takvimler hiç yazmayacak
bugünü benden başkası kutlamayacak
ve onun kim olduğunu
kimseler bilmeyecek
karlı bir kış günü sırlara bürünen sular gibi
uzatsam ellerimi ve desem ki
hadi ne olur
kalbinin cennetine beni de götür
beni de götür
hadi ne olur
bak nasıl da yalvarıyor yüreğim
yok işte
kimsesi yok gidenin
mezar başında sadece taşlar bekliyor
yok işte
sonrası yok sessizliğin
daha yürekten olamazdım
fırtınalarla biriken bulutlar
benden daha çok ağlayamazdı
daha yürekten olamazdım
mecnun çöllere düşmüş ya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!