tüm isyanlar masum kanı gözler
bir damla kana bin can ister isyancılar
akıllar alınır baştan
arenalin köpürür damardan
tüm geçmiş canlanır birden
ne ki kin varsa taşar bendinden
iyi ki burada oturmuyormuşsun
çıkmıyormuşsun ikide bir karşıma
bakmıyormuşsun sır dolu gözlerime
alay edercesine geçip gitmiyormuşsun
hayalinle dokunuyorken kalbime
gözlerimden silinirken gözlerin
bir kalp ağrısı başlar derin mi derin
devasa bir boşluk olur hayalin
girdap girdap boğulur nefesim
gözlerimden silinirken gözlerin
derler ki kelimeler denizinde
küçücük bir damlaydı ihanet
şeytan onu seçti
tüm denizi yakmak için
onda buldu en büyük kudreti
yine derler ki
sadece karalasın kağıdı
hiçbir anlam ifade etmesin
hiçbir şey anlatmasın çizgiler
sadece beyazın masumiyetini
boşluğun karanlığını
dokunuşlarıyla aydınlatsın
hayat dipsiz nehirlerin sığ kaylıklarından geçer
dünya dolusu bir yalnızlık içinde kaybolur düşlerim
eyvah bu bir yangın deniz ortasında etrafımı saran
cesedimin külleri ile beslenir damlalar
ölümün yosunlu kayalarına çarpar dalgalarım
büyüdükçe tüketir yalnızlığım
Hande’ye…
Bir kalp kardeşliği bizimkisi
damarlarımızda aynı kan
aynı ritimle dolaşır
acı çektiğinde birimiz
Bir uğultu duydum
Koşup camları açtım
Bi de ne göreyim
Senin oradan geliyorlar
Kokun kapılmış rüzgârlara
Derin derin içime çektim geceyi
kalbimin çöl saatinde
ateşlerimi körükleyen
bir deniz vardı gözlerinde
ruhumu rüzgarlarına kaptıran
dalga dalga beni benden alan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!