sana hangi melek yüzlü
bu güzel yalanı söyledi
kim görmüş ki
aşkın mutluluk getirdiğini
kanlı bir elmas gibi
ne canlar alır da
gecenin bir yarısı girmiş köpekler
duymadık, görmedik, bilmedik
şeytan uykusunda yenildik
bilmeliydik, görmeliydik, düşünmeliydik
mabetlerin kapısında uykusuz gözlerle
sonsuzca beklemeliydik
karanlığın sessizliği
ve adım adım kök salan korkular
bir umut var kaçışa dair
o da her adımda geride kalmakta
ne zaman son bulur bu hayat
ve onun meçhul adımları
kalbinin düşleri hiç kırılmasın
ıslanmasın gözlerin
dilerim
gözlerimin içinde yaşlanıversin gözlerin
düşleri hiç kırılmasın kalbinin
kalbindeki o deli ağrı
sancırken damar damar
ağlıyordu sözleri
ve uzaklara dalan gözleri
bir savaş yorgunu gibi
kaybetmese de her şeyini
gözlerinde bir başkasını gördüm
ve öldüm
bir su idim, sarnıçlara gömüldüm
aradan bin yıl geçti de dönmedim
bir yanlış idim, bin ömre bedel oldum
siyah beyaz gözlerim
tahttan inmiş gibiyim
saraylardan sürgünüm
yollar şimdi meskenim
yürür gider ayaklarım
yalnızlık olmuş kaderim
yıllarca hayallerimde yaşattım seni
bir gün gelecek ve ben sana kavuşacaktım
parmaklarım dokunacaktı bir gün sana
ezelden kazınmıştı varlığın ruhuma
sensiz ölüm, gözü açık gitmek olurdu
ve bir gün geldi çile bardağı doldu
kapısını örtüp hayatın
ardına bile bakmaksızın
yaşanmış her şeye sırtını döneceksin
bir saniye içinde sonsuzu saklarcasına
bir de bakmışsın her şey karşında
ve sonra ta kalbinde bir ses duyacaksın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!