İsa Yılmaz Şiirleri - Şair İsa Yılmaz

İsa Yılmaz

karanlık geceme ışık olan gözlerine
hastayım dermansız dertlerime
sana dair olan her şeye
hastayım ruhuna kök salmış yüreğime

iki nehir dökülür aşkımın denizine

Devamını Oku
İsa Yılmaz

geceden bir çekirdek
düşerse kalbinin üstüne
ışıklar sönüverirse gözlerinde
terk ederse hayat
yaşamın en güzel yerinde
unutmamalı insan

Devamını Oku
İsa Yılmaz

çığ, dağlardan kopup gelirken
susmayı seçtim
felaketin yüzüne gülümsedim
ve kaçsam, dedim
iki kalp çarpıntısı daha yaşarım
bir adım daha giderim

Devamını Oku
İsa Yılmaz

ölümden bir melek çalıyor kapımı
gitmeli ruhum, terk etmeli beni
gözlerim ararken seni
esaretim, kederim, acıyan yüreğim
sen, yaşarken terk edilesi en zor şeyim
kal diye yalvarırken yüreğim

Devamını Oku
İsa Yılmaz

uzasın bu gece
sisli bir orman içinde
tüm korkulardan kaçıp sığınmışken sana
uzasın bu gece

yürürken gözlerim gözlerinin ta içinde

Devamını Oku
İsa Yılmaz

beyazdan çıkıp siyaha vardığında renkler
karanlığın içinden kopup da gelen
korkularımı alıp da götüren
sen gördüğüm en güzel rüyamsın

çölün kalbine dökülen yağmurlar gibi

Devamını Oku
İsa Yılmaz

esaretim olurdu gözlerin
ölüler gibi hiç kımıldamadan bakardım
mutlulukların en güzelini
imkansız bir sevdada bulmuş olsam da
zamanı durdursun diye Tanrı’ya yalvarırdım

Devamını Oku
İsa Yılmaz

dünyanın en cömert toprağında
beklerken çiçekler
o gün ve o günden sonra
hiç ağlamadığı gökler

unutmak dedikleri buysa eğer

Devamını Oku
İsa Yılmaz

daha şimdiden özlüyor gözlerim
gitmekten korktuğum yerdeyim
ah şu ölümsüz ruhu bahşeden Rabbim
ne de büyük bir günahkarım
küçücük kalbime kocaman bir aşk koydum

Devamını Oku
İsa Yılmaz

fil ordularıyla kapının önünde
ebrehe mi, yoksa ebabil mi
suç ve ceza mı aşk
mükafat ya da zafer mi
gün doğumuyla başlayan karanlık
gecenin bir yarısı hilal gibi doğar mı

Devamını Oku