Ter deyip geçme öyle, gün olur bir damla ter;
Koskoca deryaları coşturmak için yeter.
Ter deyip geçme öyle, bazen bir damlacık ter;
Arzı temizlemeye, zulmü boğmaya yeter.
Toprak en büyük nimet, âleme ibret Hak’tan,
İdrak içindir insan yaratılmış topraktan.
Membasıdır hayatın, meşheridir sanatın;
Mührüdür yeryüzünde ilahi saltanatın.
Ondadır bütün kökler, ondadır renk, koku, tat;
Ondadır masnuatın ardındaki hakikat.
Toprak gibi her varlığa ana ol,
Toprak gibi yaşatmaktan yana ol.
Toprak gibi tutunsun sende kökler,
Toprak gibi açsın ufkunda gökler.
Yedi, içti topraktan tatmin olmadı yine;
Üstte doymadı gözü, en son girdi içine.
Eylül 2013
Acep o son kalkışta nasıl bir hâl olacak?
Hangi âlem gelecek, hangi minval olacak?
Hangi kayıp yıldızlar parlayacak semada?
Hangi nurlu şafaklar doğacak o rüyada?
Sular var gürül gürül dağlardan akar gider,
Sular var sessiz sessiz bir koydan çıkar gider.
Sular var hayat verir yemyeşil ovalara,
Sular var tufan olur etrafı yıkar gider.
Tuzdur dertler, cefalar; içinde lezzet taşır,
Buzdur zevkler, sefalar; geçince buharlaşır.
Ağustos 2013
Ne Kars ne de Iğdır’dan; ülkem Uygur’dan başlar,
Ülküm aşar dağları ta Singapur’dan başlar.
Bitmez Hatay, İzmir’de; Altay’dan Fas’a uzar,
Sığmaz sığ denizlere, Hint’ten Atlas’a uzar.
Dönsün bırak, kaderin çemberinde dünyayı,
Çekme, germeye gelmez hayat denen bu yayı.
Şubat 2011
Ölüm yelken açmaktır bu deryada varlığa,
Ve bir kutlu vedadır bu köhne mezarlığa.
Temmuz 2013
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!