Battı bir güneş daha, geçti ömürden bir gün;
Yine söndü umutlar, çöktü kalplere hüzün.
Çekildi hayallerin gölgesi ovalardan,
Sarardı yaprakları ufuklarda gündüzün.
Dünya gibi yakın dur, eğil güneşe sen de;
Bir hayat merkezi ol, şu koskoca evrende.
Güneş gibi aydınlat, ısıt etrafı sen de;
Bir merkez ol da dönsün dünya senin çevrende.
Gün geçmesin ki hayat ağacından bir yaprak,
Düşmesin bu toprağa sararıp kuruyarak.
Gün geçmesin ki umut bahçesinden bir çiçek,
Solmasın yağmurların ardında bekleyerek.
Değişir baharlar, bu yazlar bir gün.
Yemyeşil bahçeler beyazlar bir gün.
Hazana dönüşür neşeli bağlar,
Kurur dallarında kirazlar bir gün.
Mazisi pek şanlı, şirin bir şehir,
Benim güzel yurdum, Güzel Bayburt’um.
Dağların bir nazlı kır çiçeğidir,
Benim güzel yurdum, Güzel Bayburt’um.
Baharda her yanın yeşillik kokar,
Tarihi görkemli, kadim memleket,
Çağlara uzanır başı Bayburt’un.
Yemyeşil doğası, huzur, bereket…
Mümbittir toprağı, taşı Bayburt’un.
Yiğitler diyarı, serttir havası,
Gireli mevsimine tüm hicranıyla güzün,
Sarardı bağ bahçeler, sardı kalpleri hüzün.
Serin güz rüzgârları esmeye başlayalı,
Ne günün tadı kaldı ne de artık gündüzün.
Sivas’ın hemen ötesi.
Sakin, şirin bir ilçesi.
Küçük fakat eski bir yer,
Tarihi tarih öncesi…
Değişiyor mevsimler her gün, her ay, her hafta;
Esiyor sonbaharın rüzgârı her tarafta.
Değişiyor simalar her gün, her ay, her hafta;
Yatıyor ağzı bağlı el bağlayanlar safta.
Ağlayanlar, gülenler, cenazeler, şölenler...
Köklerde boğulanlar, göklerde yükselenler...
Bir yanda delik deşik gaflet mızraklarıyla,
Bir yanda perde perde ufukları delenler.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!