O yüz ki ferasetle bakan her kişi tanır.
O yüz ki nursuz nazar baktığında utanır.
O yüz kalplere huzur, ruhlara sürur verir;
O yüz bir ayna gibi maverayı gösterir.
Onlar bir rüzgâr gibi yerdeydi atlarıyla,
Onlar kartal gibiydi gökte kanatlarıyla.
Onlar bir fırtınaydı, yalçın dağları aşan;
Onlar coşkun ırmaktı, deryalara ulaşan.
Ya insanın önünde hayaller alçak kalır,
Ya da çapsız hayaller için insan alçalır.
Şubat 2013
Yaşamak istiyorsan hayal et, hayal ettir;
Hayalin olmadığı bir hayat hayalettir.
Aralık 2011
Göz var mihnettir cana.
Göz var değer cihana.
Göz var zerreyi görür,
Göz var şemsi söndürür.
Ben bir fâni insanım, ne Bakiyim ne Galip,
Ne büsbütün Fuzuli, ne de bekaya talip.
Ben ki öyle Hayali şiirler yazamadım,
Tozlu hafızalarda belki kalır bu adım.
Sıyrıl fâni dünyanın gaflet atmosferinden,
Kurtul ruhu bunaltan karanlık çemberinden.
Bırak dönsün yerküre puslu bulutlarıyla,
Seyret uçsuz fezada sonsuzluğu derinden.
Coşsun gönül ırmağı, dökülsün gözlerden yaş;
Açılsın gafil ruhun uykusu yavaş yavaş.
Coşsun gönül ırmağı, varsın sel olup taşsın;
Aşsın kızıl çölleri deryalara ulaşsın.
Değildir gözyaşları tuzlu olsa da acı...
Değil derin sularda boğmak hüznün amacı.
Serpiyor kör gözlere görsün diye gerçeği,
Hakikat deryasından taşan serin ilacı.
Bir bahardı mazimiz; aşktan, çiçekten, gülden…
İlhamını alırdı kalplerimiz bülbülden.
Sarardı o rengârenk bahçeler birer birer...
Gül soldu, bülbül uçtu, aşklar kalktı gönülden.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!