biraz soğuk iyi gelir ruhumun kasavetine
belki içim açılır
belki akşam yıldızı çıkar
belki dolunay parlar gökyüzünde
elimde bir yiyecek kutusu
boşluğun en koyu yerinde hareketsiz yatıyor her şey
sığınaklar oluşuyor dört bir yanda
sabahın yamacında aydınlığa ulaşıyor hepsi
kırık dökük düşüncelerle
sesler yankılanır her bir yanda geceleri
çığlık olur sesler bu şehirde
ifadesiz, kelimesiz
sadece sesler
renksiz
kifayetsiz
o yıllar
uğursuz kehanetler baş gösterir
devasa hortumlar peydah olur
şimşekler çakar
fırtınalar kopar
kızgın ejderhalar havada uçuşur
bu gece
kalbime binlerce yıldız dokunuyor göğün parmak uçlarından
bir lütuf giyiniyor sokaklarımın çehresi
bir taze nefes alıyor göğsüm
müteaddit kere içiyorum kandil gölgelerini
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!