İlyas Kaplan Şiirleri - Şair İlyas Kaplan

tütsüleniyor zaman saatlerin koridorlarında
salise salise beni kovalıyor yelkovan
bir ana imza atıyor gecenin bir yarısı
kirpiklerime bir rüya yükleniyor

bir gül tazeliğinde selamlamak üzere gün seni
kalbine binlerce şafak dokunuyor
gün ışığının parmak uçlarından
bir müjde giyiniyor sokakların çehresi
bir taze nefes olup göğsüne alıyorsun yeni alemi
bir diri bakışla çerçeveliyorsun kaldırımları

gece yarısıydı
bir an vardı
gözümün önünden gitmeyen
bindiğimiz otobüsün arkasından

ey oğul
alemin varlık sebebi
göz bebeğisin
insan-ı kamilsin
cilvegahsın
ism-i azamın mazharısın

alıp başını gittin ya
şimdi öyle çok rüzgarlı
öyle çok yağmurlu ki şehir
siliyor senden kalan işaretleri
sıra nokta sonrası ilk hecede

Allahımsın
ibadetim ,secdem,duam Sensin
başkasına muhtaç olmayansın,başkaları sana muhtaç
her yön,her cihet ,her mekan senin
cihet ve yönlerden hiçbirinin içinde değil,
yer işgal etmezsin,bir mekanda bulunman akıl dışı

nereye
gözlerin bulutlarda
içli bir sesle söyle
nereden geldin
nerelisin,

seni çok özledik öğretmenim
daha dün gibi oysa kahkahaların
daha dün gibi şarkı söyleyişlerin
daha dün gibi
o acın
sonsuzluğa uğurlanışın

ama ben en çok baharın son günlerini severim
vuslat ninnileri söyler sabaha kadar çoban yıldızı
gece yarısından az sonra hilalin başını dizlerine almış
kaç kez , kaç defa tarar saçlarını
sıyrılıp yükselir sislerden göklere bin bir rüya bin bir hayal

Peygamberimiz H.Muhammad Mustafa (s.a.v)in hatırasına ithafen.

gül bahçemin solmayan gülü
gül kokunu özledim
sinemi aşkının sırrına muhatap kılar mısın
hilali olur musun karanlık gecelerimin